MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Elatmanın Önlenmesi

... ve müşterekleri, müdahil ... ve müşterekleri ile ... ve ... aralarındaki elatmanın önlenmesi davasının yapılan yargılamasında mahkemenin görevsizliğine dair Fethiye Sulh Hukuk Mahkemesinden verilen 08.03.2005 gün ve 553/302 sayılı hükmün Yargıtay"ca incelenmesi davalı ... vekili tarafından süresinde istenilmiş olmakla dosya incelendi gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacılar vekili dava dilekçesinde, mevkii ve sınırlarını açıkladığı taşınmaz bakımından Kaymakamlıkça men kararı verildiğini, bu nedenle bu davayı açtıklarını, dava konusu yerin önceden Döğerlizade ...ve ...malik sıfatıyla aralıksız ve çekişmesiz çok eski senelerden beri tasarruf ettikleri yer olduğunu, bu kişilerden 12.5.1324 tarihli noterlik belgesiyle vekil edenlerinin ortak miras bırakanı ... tarafından 90 Osmanlı Lirasına satın alındığını belirterek davalı köy tarafından yapılan müdahalenin önlenmesine karar verilmesini istemiştir.
Davalı ... vekili, dava konusu yerin tarım arazisi olmadığını, gösterdikleri noter senedinin başka bir taşınmaza ait olduğunu, taşınmazın kadim köy yaylağı olduğunu belirterek davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.
Harç yatırmak suretiyle davaya asli müdahil davacı olarak katılan ..., ..., ...ile...vekili, dava konusu yerin vekil edenlerine ait olduğunu belirterek davanın reddini savunmuştur.
Davaya katılan ... dava konusu taşınmazın babasından kendisine gelen yer olduğunu bildirmiştir. Ancak harç yatırdığına ilişkin belgeye rastlanılmamıştır.
Davaya katılan davalı ... vekili ise, dava konusu yerin köy merası ve yaylası olduğunu açıklayarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın zilyetliğin korunması davası olmadığı, aynî hakka ilişkin bulunduğu, bu nedenle görevli mahkemenin Sulh Hukuk Mahkemesi değil Asliye Hukuk Mahkemesi olması gerektiği gerekçe gösterilmek suretiyle dava dilekçesinin görev yönünden reddine karar verilmesi üzerine; hüküm, davalı ... vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacılar vekili dava dilekçesinde, açıkça dava konusu taşınmazın davacıların ortak miras bırakanı ... tarafından 90 Osmanlı Lirasına 12.5.1324 tarihli noterlik belgesiyle satın alındığını, satın alındıktan sonra ölümüne kadar ... tarafından aralıksız ve çekişmesiz malik sıfatıyla bugüne kadar kullanıldığını, davacılar ve seleflerinin toplam zilyetlik süresinin 150 yıldan fazla olduğunu, taşınmazın tarım arazisi olarak kullanıldığını açıklamak suretiyle müdahalenin önlenmesi isteğinde bulunduğuna göre, uyuşmazlık TMK. nun 683. maddesi çerçevesinde çözümlenmesi gereken aynî hakka ilişkin müdahalenin önlenmesi davasıdır. Davalı safında yer alan ... vekilinin bu yöne ilişkin temyiz itirazları yerinde bulunmadığından reddiyle yerel mahkemenin verdiği görevsizlik kararının açıklanan nedenlerle ONANMASINA,
Davalı safında katılan ... vekilinin vekalet ücretine yönelik temyiz itirazlarına gelince; dava başlangıçta ...2. Asliye Hukuk Mahkemesinde 1994/520 Esas nosu ile açılmış ve bu mahkemede yapılan yargılama sırasında ... vekili anılan mahkemede yapılan yargılama sırasında kendiliğinden dilekçe vermek suretiyle davalı olarak davalı safında yer almıştır. Asliye Hukuk Mahkemesi, davanın zilyetliğin korunması davası olduğu gerekçesi ile ve bu nedenle verdiği görevsizlik kararı üzerine dosya Sulh Hukuk Mahkemesine aktarılmıştır. Davalı ... vekili dava konusu yerin mera ve yaylak olduğunu savunmuştur. Dava görevsizlikle sonuçlandığına göre, 25.04.1945 tarih ve 1943/21 E, 1944/7 E, 1945/9 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı gereğince karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi hükümleri uyarınca davalı safında davaya katılan ... yararına vekalet ücreti taktiri gerekirken bu konuda olumlu veya olumsuz bir karar verilmemiş olması doğru değildir.
Davalı safında davaya katılan ... vekilinin vekalet ücretine yönelik temyiz itirazları bu bakımdan yerinde olduğundan kabulü ile usul ve kanuna aykırı olan yerel mahkeme hükmünün yalnızca vekalet ücreti yönünden açıklanan nedenlerle ve HUMK.nun 428.maddesi uyarınca BOZULMASINA ve 2588 sayılı Kanunla eklenen 492 sayılı Harçlar Kanununun 13/j maddesi uyarınca Hazineden harç alınmasına mahal olmadığına 13.05.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.