Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/8678 Esas 2017/7284 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ:ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 1. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 05/11/2015 tarih ve 2015/157-2015/745 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, 03/07/2013 tarihinde davalı bankanın sözleşme ile iş yerine tahsis ettiği pos cihazını uyarısız ve haksız olarak uygulamadan kaldırarak müvekkilinin maddi kayıplarına neden olduğunu ileri sürerek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 9.000,00 TL maddi, 1.000,00 TL manevi tazminatın davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, müvekkili ile davacı aralarında yapılan 28/06/2013 tarihli sözleşmenin 2. maddesinde üye iş yeri en az 1 ay önceden banka ise gerekli gördüğünde hiçbir neden göstermeksizin sözleşmeyi tek taraflı olarak feshetmeye yetkili olduğunu, davacının sözleşme üzerinde yer alan iş yeri kaşesinden de anlaşılacağı üzere araç muayene randevu takip hizmetleri yaptığını, aslında araç muayene randevu hizmetlerinin ... tarafından ücretsiz sağlanmasına rağmen davacı gibi bazı kişilerin bu durumu kazanç kapısına çevirdiğini, bu durumdan müvekkiline de 25 adet şikayet yansıdığını ve müvekkili kurumun kamu hizmeti gördüğünden objektif özen yükümlülüğü dikkate alınarak haklı gerekçe ile sözleşmenin iptal edildiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece tüm dosya kapsamına göre, davacının davasını ispatlayamadığı gerekçesiyle reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,20 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 14/12/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.