Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2017/5825 Esas 2018/896 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :İş Mahkemesi



Dava, Bağ-Kur sigortalılığının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, uyulan bozma ilamı sonrası davanın reddine karar verilmiştir.
Hükmün, davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Mahkemece bozmaya uyularak karar verilmiş ise de; bozma gerekleri yerine getirilmemiştir. Zira uyulan bozma ilamımızda “…Sosyal Güvenlik Hukuku ilkeleri ve Medeni Kanunun 2. maddesinin uygulanmasının zorunlu bir sonucu olarak primlerin alındığı dönemde davacının 1479 sayılı Kanun kapsamında zorunlu sigortalı olarak kabul edilmesi gerektiği gözetilmeli, davacının istemleri bu kapsamda değerlendirilerek varılacak sonuca göre hüküm kurulmalıdır.” hususları belirtilmiş olup, bozma sonrası davalı Kurum tarafından gönderilen yazı içeriğinden, davacının 15.04.1992 tarihinde yaptığı 350,00 TL tutarındaki ödemenin 26.04.1985-15.04.1992 tarihleri arasındaki süreye karşılık geldiği, belirtilmiş olmakla, mahkemece buna göre değerlendirme yapılıp sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, prim borçlarının tamamının tahsil edilmemiş olduğu gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmesi, usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O hâlde, davacı vekilinin bu yönlerini amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 13.02.2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.