Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2014/2195 Esas 2014/2857 Karar Sayılı İlamı

13. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/2195
Karar No: 2014/2857
Karar Tarihi: 04.02.2014

Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2014/2195 Esas 2014/2857 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı idare ile davacı arasında alacak davası görülmüştür. Davacı, davalının 5510 sayılı yasayı yanlış yorumladığını ve şirketin istihkaklarından haksız kesintiler yaptığını iddia etmiştir. Davacı, 12.000 TL talep etmiş ve daha sonra 23616,24 TL talep etmiştir. Mahkeme, davacının lehine karar vermiş ve davalı tarafından temyiz edilmiştir. Temyiz itirazları reddedilmiştir. Harçlar Kanunu'nun 13/j. maddesi gereği, davalı harçtan muaf tutulması gerekiyordu ancak bu yapılmamıştır. Bu nedenle, hüküm fıkrasının düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir. Kararda açıklanan kanun maddeleri şunlardır:
- 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanunu'nun 81. maddesi
- Harçlar Kanunu'nun 13/j. maddesi.

13. Hukuk Dairesi 2014/2195 E. , 2014/2857 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.

KARAR

Davacı, davalı idare ile aralarında düzenlenen sözleşme uyarınca davalıya özel güvenlik hizmeti verdiğini, sözleşme süresince 5510 sayılı yasada yapılan değişikliğin davalı tarafından yanlış yorumlandığını ve şirketin istihkaklarından haksız kesintiler yapıldığını, 5510 sayılı yasanın 81 maddesine eklenen bende göre sigorta primlerini düzenli ödeyen ve sigortasız işçi çalıştırmayan işverenleri teşvik etmek amacıyla sigorta pirim oranının %5 lik kısmının hazinece karşılanacağının belirtildiğini, 5510 sayılı yasanın yürürlüğünden itibaren bu kanun gereğince 5 puanlık indirimleri uygulamak suretiyle sigorta primlerini tahakkuk ettirildiğini ve ödendiğini, ancak davalı idarenin söz konusu pirim indirimlerini hak edişlerinden haksız olarak kestiğini ileri sürerek 12.000 TL.nin dava tarihinden itibaren yasal faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiş, ıslah dilekçesi ile talebini 23616,24 TL. ne yükseltmiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2014/2195-2857
2-Harçlar Kanunu" nun 13/j. maddesi gereği,davalının harçtan muaf tutulması gerekirken bakiye harcın davalıdan tahsiline ve davacı tarafından yatırılan yargılama giderleri içinde yer alan harçların da yargılama gideri olarak davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirir.Ne var ki, bu yanlışlıkların giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, usulün 438/7.maddesi uyarınca hükmün düzeltilerek onanmasına karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ; Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davalının sair temyiz itirazlarının reddine,ikinci bentte açıklanan nedenlerle hüküm fıkrasının 4. bendinin hüküm fıkrasından çıkartılarak yerine “Davalı kurum harçtan muaf olduğundan harca hükmedilmesine yer olmadığına” cümlesinin yazılmasına, hüküm fıkrasının 5. bendinin hüküm fıkrasından çıkartılarak yerine “Davacı tarafından yapılan 575,40 TL yargılama giderinin davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine” cümlesinin yazılmasına, hüküm fıkrasına 8. bent olarak “Davacı tarafından yatırılan 350,75 TL harcın talep halinde davacıya iadesine” cümlesinin eklenmesine,hükmün düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, 04.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.