Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2020/1203 Esas 2020/4555 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin 23.06.2013 tarihinden iş akdinin nedensiz olarak feshedildiği 26.05.2014 tarihine kadar davalı yanında kesintisiz şekilde çalıştığını, işin gereği olarak fazla çalışma yaptığı, ayrıca dini bayramlar ve genel tatil günlerinde de çalıştığını iddia ederek ihbar tazminatı, fazla çalışma ücreti, genel tatil ücreti ile 2014 Nisan ve Mayıs dönemi ücretlerinin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne dair verilen karar Dairemizin 2017/14089 Esas 2018/16739 Karar sayılı ilamı ile bozulmuştur.
Mahkemece bozmaya uyularak devam edilen yargılama neticesinde davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının tüm davacının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine,
2-Taraflar arasında fazla mesai ücreti hususunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda davacı tanıklarından Serhan beyanında davacı ile birlikte 2014 Şubat ve 2014 Nisan ayı arasında aynı şantiyede çalıştıklarını beyan etmiştir. Diğer davacı tanığı Mehmet"in ise aynı şantiyede çalışmasının olup olmadığı dosya kapsamından anlaşılamamaktadır. Bu halde mahkemece tanık Mehmet"in beyanı da alınarak davacı ile aynı şantiyede çalışmasının olup olmadığı netleştirildikten sonra, tanık beyanlarına davacı ile aynı şantiyede çalışmalarının bulunduğu dönemler açısından itibar edilerek fazla mesai ücretinin hesaplanması gerekirken yazılı gerekçe ile reddine karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 09.03.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.