Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;
Alacaklı vekili tarafından borçlu hakkında sözleşmeye dayalı olarak genel haciz yolu ile başlatılan takipte, takip tarihinden itibaren %30 oranında ticari faiz talep edildiği, istenen bu faizin oranına borçlu tarafından itiraz edilmediği anlaşılmaktadır. Öte yandan, Batman 1.Asliye Hukuk Mahkemesinin 2005/485 esas, 2009/734 karar sayılı, 11.11.2009 karar tarihli ilamı ile de itirazın iptaline, takibin kaldığı yerden devamına karar verildiği görülmüştür.
Bu durumda alacaklının ticari faiz talebi kesinleşmiş olmakla alacağa 3095 Sayılı Kanunun 2/2.maddesinde öngörülen avanslarla ilgili ticari işlerdeki temerrüt faiz oranı uygulanmalıdır. Dairemizin süreklilik kazanan yerleşik içtihatlarında açıklandığı üzere takip tarihinde 3095 Sayılı Kanunun 2/2.maddesinde öngörülen avanslarla ilgili ticari işlerdeki temerrüt faiz oranı % 42 olup ancak daha sonraki tarihlerde bu oran değiştiğinden icra müdürlüğünce takipten sonrası için dönem dönem değişen avans faiz oranlarına göre alacaklının talep ettiği % 30’u aşmamak koşulu ile faiz hesaplamasının yapılması gerekir.
O halde mahkemece bu açıklamalar doğrultusunda gerektiğinde bilirkişi incelemesi de yaptırmak suretiyle ve Yargıtay denetimine imkan verecek şekilde dosya borcunun hesaplanarak oluşacak sonuca göre borçlunun hesap tablosuna yönelik şikayeti hakkında bir karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme ile ve %30 faiz oranının kesinleştiği gerekçesi ile istemin reddi isabetsizdir. 
SONUÇ  : Borçlu vekilinin temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İ.İ.K. 366 ve H.U.M.K.’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 22.02.2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.