4733 sayılı ... ... ... Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun"...muhalefet suçundan sanık ..."in, aynı Kanunun 8/4, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 62 ve 52/1. maddeleri gereğince 1 yıl 8 ... hapis ve 80,00 Türk Lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair Bakırköy 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 04/10/2012 tarihli ve 2012/542 esas, 2012/1564 sayılı kararı ile adı geçen sanığın aynı suçtan 4733 sayılı Kanunun 8/4 ve 5237 sayılı Kanunun 62. maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ... hapis ve 10 gün adli para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin anılan Mahkemenin 14/06/2013 tarihli ve 2012/1241 esas, 2013/888 sayılı kararı aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığından verilen 10.01.2018 günlü kanun yararına bozma istemini içeren dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 17.01.2018 gün ve KYB. 2018-4110 sayılı ihbarnamesi ile daireye verilmekle okundu.
Mezkür ihbarnamede;
Dosya kapsamlarına ve mahkemelerin kabulüne göre;
1-09/09/2011 tarihinde, polis tarafından yapılan kontrolde yurda kaçak yollardan getirilmiş, bandrolsüz 37 paket sigaranın sanık tarafından ticari amaçla satıldığı sırada ele geçirildiği ve sanık hakkında Bakırköy Cumhuriyet Başsavcılığının 07/03/2012 tarihli ve 2012/21588 soruşturma, 2012/10887 esas ve 2012/4175 sayılı iddianamesi ile 5607 ve 4733 sayılı Kanunlar uyarınca cezalandırılması talebi ile kamu davası açıldığı, iddianameye konu olaydan yaklaşık 4 ... sonra ve henüz iddianame düzenlenmeden 22/01/2012 tarihinde sanığın tekrar kaçak sigara sattığının tespit edilmesi ve yapılan aramada 17 paket kaçak nitelikte sigaranın ele geçirilmesi üzerine bu defa da Bakırköy Cumhuriyet Başsavcılığının 21/06/2012 tarihli ve 2012/56419 soruşturma, 2012/25589 esas ve 2012/10227 sayılı iddianamesi ile 5607 ve 4733 sayılı Kanunlar uyannca cezalandmlması talebi ile kamu davası açıldığı, bu kapsamda belirtilen davalara konu eylemlerin benzer nitelikte ve zaman aralığı itibariyle birbirine yakın olduğu cihetle, sanığın tek bir suç işleme kararı doğrultusunda hareket edip etmediğinin, dolayısıyla sanık hakkında zincirleme suça ilişkin 5237 sayılı Kanunun 43. maddesinin uygulanma kabiliyeti bulunup bulunmadığının tespiti açısından davaların birleştirilerek görülmesi gerektiği gözetilmeksizin yazılı şekilde kararlar verilmesinde;
2- Bakırköy 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 14/06/2013 tarihli ve 2012/1241 esas, 2013/888 sayılı kararında sanık hakkında 10 gün adli para cezasına hükmedilmesine rağmen 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 52/3. maddesi gereğince takdir edilen adli para cezası miktarının belirtilmemesinde isabet görülmemiş ve 5271
sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozmaya atfen ihbar olunmuş bulunmakla Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Sanık ... hakkında suç tarihi 09.09.2011 olan eyleminden dolayı 07.03.2012 tarihli iddianame ile kamu davası açıldığı ve Bakırköy 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 04.10.2012 tarih ve 2012/542-1565 E-K sayılı kararı ile 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesi gereğince neticeten 1 yıl 8 ... hapis ve 80,00 TL adli para cezası ile cezalandırıldığı, temyiz edilmemesi üzerine bu kararın kesinleştiği; kanun yararına bozma talebinde bulunulan diğer dosyada ise; suç tarihi 22.01.2012 olan eyleminden dolayı 21.06.2012 tarihli iddianame ile kamu davası açıldığı ve Bakırköy 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 14.06.2013 tarih ve 2012/1241 E, 2013/888 K sayılı kararı ile 4733 sayılı Yasanın 8/4, TCK.nun 62. maddeleri gereğince 1 yıl 8 ... hapis ve 10 gün adli para cezası ile cezalandırıldığı ancak CMK.nun 231. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, bu kararın 09.09.2013 tarihinde kesinleştiği anlaşılmaktadır.
Yukarıda belirtilen eylemler, suç tarihleri ve iddianame tarihleri itibariyle incelendiğinde sanık hakkında TCK.nun 43. maddesinin uygulanma şartları oluşmakta ise de; kanun yararına bozma talepli Bakırköy 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 14.06.2013 tarih ve 2012/1241 E, 2013/888 K sayılı kararındaki eylemi nedeniyle verilen itiraz edilmeden kesinleşen 1 yıl 8 ... hapis ve 10 gün adli para cezasına havi hükümlülüğü ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karar bulunmaktadır.
Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararları temyiz yasa yoluna tabi olmayıp itiraza tabi kararlardır. CMK.nun 231/8. fıkrası gereğince beş yıl denetim süresi bulunmaktadır. CMK.nun 231/10. fıkrasına göre denetim süresi içinde yeni bir suç işlemeyen sanık hakkında açıklanması geri bırakılan hüküm ortadan kaldırılarak davanın düşmesine karar verilecektir. CMK.nun 231/11. fıkrasına göre ise denetim süresi içerisinde kasten yeni bir suç işlenmesi halinde mahkeme hükmü açıklayacaktır.
Yani hükmün açıklanmasının geri bırakılması kurumu, sanık hakkında kurulan mahkumiyet hükmünün hukuki bir sonuç doğurmamasını ifade eden ve doğurduğu sonuçlar itibariyle karma bir özelliğe sahip bulunan, denetim süresi içinde kasten yeni bir suçun işlenmemesi halinde geri bırakılan hükmün ortadan kaldırılarak kamu davasının 5271 sayılı CMK.nun 223. maddesi uyarınca düşürülmesi sonucu doğurduğundan, bu özelliğiyle sanık ile devlet arasındaki cezai nitelikteki ilişkiyi sona erdiren düşme nedenlerinden birisini oluşturmaktadır.
Somut olayda mahkeme, hükmün açıklanmasının geri bırakılması ile birlikte CMK.nun 231/8. madde ve fıkrasına göre "sanığın 5 yıl denetim süresine tabi tutulmasına, herhangi bir yükümlülük yüklenmesine gerek olmadığına" karar verdiğinden, bu hükümler karşısında sanığın beş yıl süre ile denetime tabi tutulup, bu süre içinde kasten yeni bir suç işleyip işlemediğinin de takibi gerekecektir. Beş yıl içinde yeni bir suç işlemediği takdirde hakkındaki kamu davasının düşürülmesine karar verilecektir. Bu uygulama sanığın lehine sonuç doğuracaktır.
Sanık beş yıllık denetim süresi içinde suç işlediği takdirde ise hüküm açıklanacaktır. Hükmün açıklanması ile birlikte sanık hakkındaki kesinleşen ve infaza verilen diğer eylemleri ile birlikte TCK.nun 43. maddesinin uygulanma şartlarının oluşup oluşmadığı temyiz edenlerin sıfatları gözetilerek değerlendirilebilecektir.
CMK.nun 223. maddesi anlamında kesinleşen bir hükmün bulunmaması, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararın temyiz yasa yoluna değil, CMK.nun 231/12. madde ve fıkrası uyarınca itiraz yasa yoluna tabi olması ile yukarıda anlatılanlar birlikte değerlendirildiğinde, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği yerinde görülmediğinden CMUK.nun 309. maddesi uyarınca kanun yararına kararın bozulmasına dair talebinin REDDİNE, 05/02/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.