Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2016/1791 Esas 2016/2385 Karar Sayılı İlamı

(KANUN YARARINA BOZMA)


TÜRK MİLLETİ ADINA

Bir suçu işlemek için öldürme, yağma ve 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçlarından hükümlü . müebbet hapis, 11 yıl 8 ay hapis ve 10 ay hapis cezaları ile cezalandırılmasına ilişkin . Ağır Ceza Mahkemesinin 22.02.2008 tarih, . esas ve 2008/66 karar sayılı ilamının infazı sırasında, . Cumhuriyet Başsavcılığı İlamat ve infaz Bürosunun 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 98. maddesi uyarınca cezaların infazı sırasında tereddüt hasıl olduğundan 765 sayılı TCK.nun 73. maddesi uyarınca karar verilmesi talebi üzerine, cezalardan birinin müebbet hapis, diğerlerinin hürriyeti bağlayıcı ceza olması nedeniyle 11 yıl 8 ay hapis cezasının 11 ay, 10 ay hapis cezasının 1 ay sürelerle geceli gündüzlü bir hücrede tecrit edilmek suretiyle müebbet hapis cezası olarak infaz edilmesine dair 24.09.2012 tarih ve 2012/470 değişik iş sayılı kararın verildiği, anılan kararın infazda tereddüt doğurduğu ve bahse konu karardaki 12 ay süre ile hücrede tecrit cezasının infaz edilip edilmeyeceği gerekçesiyle . Anadolu Cumhuriyet Başsavcılığı Taşra İlamat İnfaz Bürosunun söz konusu kararın gözden geçirilmesi talebinin içeren 11/11/2013 tarihli yazısına müteakip, 5275 Kanunda hücre hapis cezasının disiplin cezası olarak düzenlendiği, bu nedenle 2012/470 değişik iş sayılı karara konu hücre cezasının yasal şartlar oluşmadığından infazına yer olmadığına aynı mahkemece 26.11.2013 tarih 2013/1615 değişik iş sayılı kararın verildiği ve bu kararın bozulması istemiyle kanun yararına bozma talebinde bulunulduğu anlaşılmakla;
Hücre cezasının infazına yer olmadığına dair . Ağır Ceza Mahkemesinin 26.11.2013 tarih ve 2013/1615 sayılı kararına dayanak olan ve aynı mahkemece duruşmalı inceleme yapılmak suretiyle verilip, re"sen temyiz incelemesine tabi bulunan cezaların toplanmasına ilişkin 24.09.2012 gün ve 2012/470 değişik iş sayılı karara ait kesinleştirme şerhinde temyiz edilmeksizin kesinleştiğinin belirtildiği anlaşılmakla, öncelikle re"sen temyize tabi bulunan 2012/470 değişik iş sayılı kararının Dairemize temyiz incelemesi için gönderilmesi gerektiğinden, bu karara ilişkin infaza yönelik verilen 2013/1615 değişik iş sayılı karar yönünden bu aşamada karar verilmesine yer olmadığına karar verilmesi uygun görülmüştür.
IV) Sonuç ve karar:
Yukarıda açıklanan nedenlerle, . Ağır Ceza Mahkemesinin 26.11.2013 tarih, 2013/1615 d.iş sayılı kararı ile ilgili olarak yapılan, 5271 sayılı CMK.nun 309. maddesi uyarınca kanun yararına bozma talebi konusunda bu aşamada karar verilmesine yer olmadığına, diğer işlemlerin yapılabilmesi için dosyanın Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 04/05/2016 gününde oybirliği ile karar verildi.