Taraflar arasındaki “menfi tesbit“ davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Şanlıurfa 1.Asliye Hukuk Mahkemesince davanın reddine dair verilen 28.02.2006 gün ve 2005/140 E- 2006/177 K. sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 19.Hukuk Dairesinin 22.12.2006 gün ve 2006/5431-12336 sayılı ilamı ile; (...Davacı vekili, yanlar arasında abonelik ilişkisi bulunduğunu kaçak elektrik kullandığı iddiasıyla müvekkili abone hakkında 37.188.260.000 TL’ lik fatura düzenlenmiş ise de, müvekkilinin kaçak elektrik kullanmadığını belirterek anılan meblağdan dolayı müvekkilinin borçlu olmadığının tespitine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkili kurumca yapılan işlemlerin yasal mevzuata uygun olduğunu bildirerek davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece benimsenen bilirkişi raporu doğrultusunda davacı yanca ispatlanamayan davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekilince temyiz edilmiştir.
Davacı kaçak elektrik kullanmadığını iddia etmiştir. Dosyaya delil olarak sunulan 13.7.2004 tarihli kaçak elektrik tespit tutanağında 11.8.2004 tarih, 6085 Sayılı Konya Sanayi ve Ticaret il Müdürlüğü raporuna yollama yapılarak alet mühürleriyle oynanmış olduğu gerekçesiyle kaçak elektrik kullanıldığından sözedilmiştir. Görüldüğü gibi atıf yapılan rapor tarihi tutanağın tarihinden sonradır. Henüz ortada bir rapor yok iken böyle bir kaçak elektrik tespit tutanağı düzenlenmesi hayatın olağan akışına uygun düşmemektedir. Bu durumda mahkemece daha ayrıntılı bir araştırma ve inceleme yapılarak, belirtilen yönler üzerinde de durulup tartışmak suretiyle tüm deliller birlikte değerlendirildikten sonra uygun sonuç dairesinde bir karar verilmesi gerekirken eksik incelemeyle yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
TEMYİZ EDEN : Davacı vekili
HUKUK GENEL KURULU KARARI
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve direnme kararının verildiği tarih itibariyle H.U.M.K.nun 2494 sayılı Yasa ile değişik 438/II.fıkrası hükmü gereğince duruşma isteğinin reddine karar verilip dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Dava, menfi tespit isteğine ilişkindir.
Davacı vekili, davacının Şanlıurfa Organize Sanayi Bölgesinde çırçır işletmesi sahibi ve TEDAŞ’ın 472 sayılı abonesi olduğunu; fabrikanın faaliyette bulunmadığı 2004 yılı içinde yanlış okumadan ötürü 60 Milyar TL. gibi yüksek bir borç tahakkuk ettirildiğini; davacının firma adına verdiği dilekçe ile itiraz ettiğini, fabrikanın çalıştığı dönemlerde ortalama 7-8 milyar TL. gelen faturanın fabrikanın çalışmadığı bir dönemde bu kadar yüksek gelmesinin normal olmadığını, itiraz üzerine yapılan sayaç kontrolünde sayaçta herhangi bir oynamanın olmadığının anlaşıldığını, bu yanlışlığın sayacın yanlış okunması sonucu meydana geldiğini; fabrikanın daha önce çalıştığı dönemlere ait faturalar ve sair belgeler incelendiğinde faturanın gerçeği yansıtmadığının anlaşılacağını ileri sürerek davacının 37.188.260.000 TL. borçlu olmadığının tespitine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı TEDAŞ Müessese Müdürlüğü vekili, davacının kullanmış olduğu elektrik bedelini ödemek istemediğini, davanın reddine karar verilmesini cevaben bildirmiştir.
Yerel mahkemece davanın reddine ilişkin olarak kurulan hüküm Özel Dairece yukarıda yazılı gerekçeyle bozulmuş, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Dosyadaki bilgi ve belgelere, bilirkişi raporuna göre, davacıya ait 472 no’lu abonelikte 13.7.2004 tarihinde davacının talebi ile mevcut sayaçlar sökülerek yerine yeni sayaçlar takılmış ve sökülen sayaçlar Konya Sanayi ve Ticaret Bakanlığı İl Müdürlüğüne kontrol ve muayene için gönderilmiş, 11.8.2004 tarihli davacıya ait üç adet sayacın labaratuvar kontrolü sonucunda, 17698 seri no’lu sayacın sağlam, 100330 seri no’lu sayacın camı düşük, 221176 seri no’lu aktif sayacın ise Devlet mühürleri ile oynandığı; ancak sayaçların doğru çalıştığı tespit edilmiştir.
Hemen belirtilmelidir ki, davacının kaçak elektrik kullanıp kullanmadığı yapılacak araştırmayla, bir kuşkuya yer bırakmayacak şekilde açık ve net bir biçimde ortaya konulmalıdır. Somut olayda, sayaçların doğru çalıştığı ancak, Devlet Mühürleri ile oynandığı belirlendiğine göre mahkemece daha ayrıntılı bir araştırma, inceleme yapılarak kaçak elektrik kullanılıp, kullanılmadığı hususunda tüm deliller birlikte değerlendirildikten sonra, varılacak sonuca göre bir karar verilmesi gerekir.
O halde, bu gerekçeyle Hukuk Genel Kurulu’nca benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulması gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
S O N U Ç : Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile,direnme kararının Özel Daire bozma kararında ve yukarıda gösterilen nedenlerden dolayı H.U.M.K.nun 429.maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine, 30.01.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.
