Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2015/9507 Esas 2018/3765 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
17. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/9507
Karar No: 2018/3765
Karar Tarihi: 03.04.2018

Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2015/9507 Esas 2018/3765 Karar Sayılı İlamı

17. Hukuk Dairesi         2015/9507 E.  ,  2018/3765 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

    Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen kararın süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
    - K A R A R -
    Davacılar vekili, davalının sürücüsü olduğu aracın küçük yaya ...’ye çarpması sonucu küçüğün yaralandığını, anne ve babası olan davacıların tedavi gideri, yol gideri yaptığını, tüm müvekkillerinin yaralanma nedeniyle elem çektiğini beyanla, fazlaya dair hakları saklı kalmak kaydıyla 1.100,00 TL maddi, 6.000,00 TL manevi tazminatın kaza tarihinden işleyecek yasal faizi ile davalıdan tahsilini talep etmiş, ıslah dilekçesiyle maddi tazminat talebini 1.422,37 TL’ye yükseltmiştir.
    Davalı davanın reddini savunmuştur.
    Mahkemece, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, davacının davasının kısmen kabulüne, kısmen reddine, davacının ıslah ettiği 1.422,37 TL maddi tazminatta, 1.422,37 TL"nin kaza tarihi olan 27.07.2009 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacılara verilmesine, manevi tazminat açısından davacının talebinin kısmen kabulü ile 4.000,00 TL"nin kaza tarihi olan 27.07.2009 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacılara verilmesine karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
    1-6100 sayılı HMK geçici 3/2 maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 1.1.2015 tarihinden itibaren 2.080,00 TL’ye çıkarılmıştır.
    Mahkemece bilirkişi raporuna göre davalı aleyhine 1.422,37 TL maddi tazminata hükmedilmiştir.
    Temyize konu karar anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden davalı bakımından kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
    2-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde ve özellikle, ceza yargılaması sırasında alınan ve kesinleşen bilirkişi raporundaki kusur dağılımının oluşa uygun olması sebebiyle benimsenmesinde ve manevi tazminatın takdirinde B.K."nun 47. maddesindeki özel haller dikkate alınarak hak ve nesafet kuralları çerçevesinde karar verilmesinde bir usulsüzlük bulunmamasına göre, davalı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan manevi tazminata ilişkin hükmün onanmasına karar vermek gerekmiştir.
    3-Gerekçeli karar başlığında davacı çocuk ...’nin adının yazılmamış olması mahallinde düzeltilmesi mümkün maddi hata olarak değerlendirilmiştir.
    SONUÇ:Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz dilekçesinin maddi tazminata ilişkin hükmün kesin olması nedeniyle REDDİNE, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan manevi tazminata ilişkin hükmün ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 245,54 TL kalan onama harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 03/04/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.