Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2014/36740 Esas 2016/12830 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA :Taraflar arasındaki, fazla mesai ücreti alacağının ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerle reddine ilişkin hüküm süresi içinde duruşmalı olarak temyizen incelenmesi davacı avukatınca istenilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 31/05/2016 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davacı adına Avukat ... geldi. Karşı taraf adına kimse gelmedi. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatın sözlü açıklaması dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalılar arasındaki asıl işveren alt işveren ilişkisi kapsamında 25.04.2007 den itibaren çalıştığını, iş sözleşmesinin halen devam ettiğini, garson olarak en son yol ve yemek ücreti dahil aylık net 1000 TL ücret aldığını, 24 saat çalışıp 24 saat dinlendiğini fazla mesai ücretlerinin ödenmediğini, gerçeğe aykırı fazla mesai tahakkuku olan bordroların geçmişe dönük imzalatıldığını iddia ederek fazla çalışma ücret alacağını talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkeme, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanarak davanın reddine karar vermiştir.
D) Temyiz:
Kararı davacı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
Davacı vekilinin fazla çalışma ücret alacağına yönelik yapılan temyiz incelemesinde;
Dosya içeriğine ve sunulan bordrolara göre davalı işyerinde her ay yapılsın ya da yapılmasın 2008 yılına kadar 60, sonrasında da 22 saat fazla mesai ücreti ödendiği görülmektedir. Mahkemece, bu tahakkuklar nazara alınarak davanın reddine karar verilmiştir.
Dairemiz uygulamasına göre imzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazı kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille yapılabilir. Bordroların imzalı ve ihtirazı kayıtsız olması durumunda, işçinin bordroda belirtilenden daha fazla çalışmayı yazılı belge ile kanıtlaması gerekir. Ayrıca iş sözleşmelerinde fazla çalışma ücretinin aylık ücrete dahil olduğu yönünde kurallara sınırlı olarak değer verilmelidir. Dairemiz, yıllık ikiyüzyetmiş saatle sınırlı olarak söz konusu hükümlerin geçerli olduğunu kabul etmektedir.
Somut uyuşmazlıkta dosyaya mübrez bordrolarda fazla mesai hanesi açıkça öngörülüp, ister çalışsın ister çalışmasın fazla mesai ücreti ayrıca ödendiğinden, işyeri uygulaması olarak fazla mesai ücretinin aylık ücrete dahil edildiğinin kabulü gerekir.
Dosyadaki bilgi, belge ve özellikle davalı tanık anlatımlarına göre davacının işyerinde günlük 10 saat çalıştığı, buna göre de ara dinlenmesinin tenzili ile yapılan hesaplamada haftalık 9, aylık 36 saat fazla çalışma yaptığı anlaşılmıştır.
Bu durumda; davacıya 60 saat fazla mesai ücreti ödendiği dönemde, bu alacak tamamen ödendiğinden bu dönem için talebin reddi yerinde ise de aylık 36 saatten daha az fazla mesai ücreti ödenen dönemde tam karşılık ödenmediğinden fark fazla mesai ücreti hesaplanıp hüküm altına alınması gereklidir. Eksik inceleme ve yazılı gerekçe ile davanın reddi hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, davacı yararına takdir edilen 1.350.00 TL duruşma avukatlık parasının karşı tarafa yükletilmesine, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 31.05.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.