Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2019/6012 Esas 2020/351 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı ... Yönetimi vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı kadastro mahkemesine sunduğu, dilekçesinde özetle.. ili,... ilçesi, ... köyü, Değirmendere mahallesi, 110 ada 5 ve 297 parselde bulunan taşınmazın kadimden beri malik sıfatıyla konut, bağ ve bahçe olarak zilyet edilerek kullanıldığını beyanla adına tesciline karar verilmesini talep ve dava etmiştir. Kadastro mahkemesi tarafından 108 ada 297 parsel bakımından görevsizlik kararı verilerek, dava dosyası asliye hukuk mahkemesine gönderilmiştir.
Yapılan yargılama sonunda mahkemece; davanın kısmen kabulü ile; fen bilirkişisi ..."ın 24/02/2015 tarihli krokili raporunda (E) harfi ile göstermiş olduğu 163,75 m2"lik kısmın davacının fiili kullanımında olduğu belirlenen 108 ada, 300 nolu parselle birleştirilmesine, 300 nolu parselin yüzölçümünün 1900,86 m2 olarak düzeltilmesine, (A) harfine yönelik talebin reddine karar verilmiş, davalı ... Yönetimi vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava tapusuz taşınmazın tesciline ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yerde 1939 yılında yapılıp kesinleşen 3116 sayılı orman kadastrosu bulunmaktadır. Daha sonra aplikasyon ve 1744 ile 2896 sayılı kanunlar ile değişik 2. madde ve 2/B madde uygulamaları yapılmıştır. 1972 yılında yapılıp kesinleşen genel arazi kadastrosu vardır.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usûl ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, 7139 sayılı Kanununun 33. maddesi uyarınca Orman Yönetiminden harç alınmasına yer olmadığına 23/01/2020 gününde oy birliği ile karar verildi.