Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/4453 Esas 2018/1626 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/4453
Karar No: 2018/1626
Karar Tarihi: 15.02.2018

Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/4453 Esas 2018/1626 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan mahkum edilmiştir. Mahkeme, Türk Ceza Kanunu'nun 179/2-3, 62/1, 53/1 maddelerine göre sanığı suçlu bulmuş ve 25 gün hapis cezasına çarptırmıştır. Ayrıca Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231/5 maddesi gereği hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ve 5 yıllık denetim süresine tâbi tutulmasına karar verilmiştir. Ancak, sanığın daha önce hapis cezasına mahkûm edilmemiş olması koşuluyla 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 50/3 maddesi gereği otuz gün ve daha az süreli hapis cezası ile cezalandırılması gerekirken, bu yasal düzenlemeye uyulmamıştır. Bu nedenle, karar kanuna aykırı olarak bozulmuştur.
Kanun Maddeleri Detaylı Açıklama:
- Türk Ceza Kanunu'nun 179/2-3 maddeleri: Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçunu tanımlamaktadır.
- Türk Ceza Kanunu'nun 62/1 maddesi: Suçun işlenmesi sırasında kullanılan aracın trafikten men edilmesi gibi idari yaptırımların uygulanması hakkındadır.
- Türk Ceza Kanunu'nun 53/1 maddesi: Suçlu bulunan kişilerin hak yoksunluğuna uğramaları hakkında hükümdür.
- Ceza Muhakemesi Kanunu'nun

12. Ceza Dairesi 2017/4453 E. , 2018/1626 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma
Hüküm : CMK"nın 231/11. maddesi gereğince hükmün açıklanması ile; TCK"nın 179/2-3, 62/1, 53/1. maddeleri gereğince mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanık hakkında yapılan yargılama sonucunda, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 179/2-3, 62/1. maddeleri gereğince 25 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, aynı maddenin 8. fıkrası uyarınca 5 yıllık denetim süresine tâbi tutulmasına dair Akçaabat (Kapatılan) Sulh Ceza Mahkemesi"nin 12/03/2010 tarihli ve 2008/479-2009/624 sayılı kararının, 17/02/2010 tarihinde kesinleşmesini müteakip sanığın deneme süresi içerisinde 07/10/2013 tarihinde “Tehdit ve Hakaret” suçlarını işlediği ve Trabzon (Kapatılan) 1. Sulh Ceza Mahkemesi’nin 17/06/2014 tarih ve 2013/780-2014/428 sayılı kararı ile bu suçlardan sanığın mahkumiyetine karar verdiği ve hükmün 04/09/2014 tarihinde kesinleştiği ve ihbar üzerine dosya yeniden ele alınarak önceki hükmün açıklanmasına dair kararını kapsayan dosya incelendi;
Anayasa Mahkemesinin, TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarına ilişkin 24.11.2015 günlü Resmi Gazete"de yayımlanan 08.10.2015 tarihli, 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilebileceği değerlendirilerek yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5237 sayılı TCK"nin 50/3. maddesinde, "Daha önce hapis cezasına mahkûm edilmemiş olmak koşuluyla, mahkûm olunan otuz gün ve daha az süreli hapis cezası ile fiili işlediği tarihte onsekiz yaşını doldurmamış veya altmışbeş yaşını bitirmiş bulunanların mahkûm edildiği bir yıl veya daha az süreli hapis cezası, birinci fıkrada yazılı seçenek yaptırımlardan birine çevrilir." hükmü bulunduğu, sanığın suç tarihi itibariyle hapis cezasına mahkum edilmediği anlaşıldığından, sanık hakkında otuz günden daha az süreli hapis cezası verildiği halde, 5237 sayılı TCK"nin 50/1. fıkrasında yazılı seçenek yaptırımların birisine çevrilmesi gerekirken, bu hükme muhalefet edilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 15/02/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.