Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlular vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
 Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;
Alacaklı vekili tarafından faizi ile birlikte tahsili istenilen 86.712,49 TL toplam alacak faiz alacağıdır. Bu durumda, faize faiz isteminde bulunulduğu ve bu istemin Borçlar Kanunu’nun 104/son maddesine aykırı olduğu görülmektedir.
Takip dayanağı ilamda doğrudan faiz alacağına hükmedilmiş olup, ana paraya dönüşen bu nitelikteki faiz alacakları yönünden de Borçlar Kanunu’nun 104/son  maddesi gereğince faiz yürütülmesi mümkün değildir. Zira, kapitale dönüşen faiz alacağı, bir paranın, faiz geliri elde etmek amacıyla ödünç verilmesi veya herhangi bir şekilde bir süre borçluda kalması üzerine, faiz ödenmesinin öngörüldüğü hallerde söz konusu olur. (HGK 31.03.2004 tarih ve 2004/12-163 Esas, 2004/184 Karar). Somut olayda mahkemece doğrudan faiz alacağına hükmedilmiş olup, bu nitelikteki faiz alacaklarına da BK.nun 104/son maddesine göre faiz yürütülemeyeceği kabul edildiğinden mahkemece bu yönden şikayetin kabulü yerine reddine karar verilmesi isabetsizdir.
SONUÇ  : Borçlular vekilinin temyiz itirazlarının kısmenkabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İ.İ.K. 366 ve H.U.M.K.’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 21.02.2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.