Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık
Hüküm : 2863 sayılı Kanunun 65/b, TCK"nın 62, 52. maddeleri gereğince mahkumiyet

2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, katılan vekili ve sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin, sanığın suç işleme kastının bulunmadığına, katılan vekilinin, sanık hakkında imar kirliliğine neden olmak ve 2863 sayılı Kanununa aykırılık suçlarından ayrı ayrı mahkumiyet hükmü tesis edilmesi gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine ancak;
21/12/2010 tarihli, 2009/1134 Esas, 2010/770 Karar sayılı ilk hükmün sadece sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 02/07/2013 tarihli, 2012/24422 Esas, 2013/20851 Karar sayılı ilamı ile hüküm bozulduğundan, ilk hükümde sanık hakkında tayin edilen ceza miktarı üzerinden infazın yapılması gerektiği dikkate alınmaksızın, sanığın neticeten 12.000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hüküm fıkrasının beşinci paragrafının hükümden çıkarılarak yerine, “21/12/2010 tarihli, 2009/1134 Esas, 2010/770 Karar sayılı ilk hükmün sadece sanık müdafii tarafından temyiz edildiğinden, 5271 sayılı CMK"nın 307/4 maddesi dikkate alınarak, sanık hakkında 12.000 TL adli para cezası üzerinden infazın yapılmasına” şeklinde düzeltilmesi suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15/02/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.