5607 sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2020/1293 Esas 2020/18450 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/1293
Karar No: 2020/18450
Karar Tarihi: 09.12.2020

5607 sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2020/1293 Esas 2020/18450 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, 5607 sayılı Kanuna Aykırılık suçundan dolayı bir kişiyi mahkum etmiştir. Ancak, Yargıtay 19. Ceza Dairesi, temyiz isteğinin reddi nedenlerinin olmadığını belirterek dosyayı incelemiştir. Yapılan incelemeler sonucunda, sanık lehine olan düzenlemelerin yer aldığı yeni kanun maddeleri dikkate alınması gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle, yerel mahkemenin yeniden değerlendirme yapması gerektiği ifade edilmiştir. Kararda yer alan kanun maddeleri ise şöyledir: 5607 sayılı Yasa'nın 3/22. maddesine eklenen düzenleme, 5607 sayılı Yasa'nın 5/2. maddesine eklenen fıkra, 5237 sayılı TCK'nin 7. maddesi, 7242 sayılı Yasa'nın 63. maddesi, 5607 sayılı Yasa'ya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası ve 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi.

19. Ceza Dairesi 2020/1293 E. , 2020/18450 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanunun 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasa"nın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içerdiği, yine aynı Yasa’nın 62.maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasa"nın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nin 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasa’nın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasa"ya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası mucibince ilgili hükümlerin uygulanma koşullarının bulunup bulunmadığı araştırılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yerel mahkemece yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden HÜKMÜN 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca sair yönleri incelenmeksizin BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 09/12/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.