Çocuğun cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2020/674 Esas 2021/1230 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Sanığın çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkumiyeti ile kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan beraatine dair Mersin 3. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 25.02.2019 gün ve 2018/342 Esas, 2019/99 Karar sayılı hükümlere ilişkin istinaf başvurusunun kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hüküm yönünden esastan, çocuğun istismarı suçundan kurulan hüküm açısından ise düzeltilerek esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınıp, sanık müdafisinin kanuni süresinden sonra yaptığı duruşmalı inceleme talebinin 5271 sayılı CMK"nın 299/1. maddesi uyarınca reddiyle, incelemenin duruşmasız yapılmasına karar verildikten sonra katılan Bakanlık vekilinin kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükme yönelik temyiz istemi bulunmadığı gözetilerek dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü.
Sanık müdafisi ile katılan mağdure vekilinin temyiz istemlerinin incelenmesinde;
5271 sayılı CMK"nın 294/1. maddesinde yer alan “Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır.” şeklindeki düzenleme de gözetilerek yapılan değerlendirmede, sanık müdafisinin temyiz dilekçesinde herhangi bir temyiz sebebi göstermediği anlaşıldığından ve kayden 15.01.2005 doğumlu olup suç tarihinde on üç yaşı içerisinde bulunan mağdurenin velayet hakkına sahip annesi müşteki Semiha"nın, davaya katılmasına rağmen yokluğunda verilip, usulüne uygun şekilde tebliğ edilen Bölge Adliye Mahkemesi kararını temyiz etmemesi karşısında, yaş küçüklüğü nedeniyle tayin edilen vekilin hükmü temyize hakkı bulunmadığından, vaki temyiz istemlerinin 5271 sayılı CMK"nın 298. maddesi gereğince REDDİNE,
Katılan Bakanlık vekilinin çocuğun cinsel istismarı suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, ilk derece mahkemesinin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdiriyle anılan hükme ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararı nazara alındığında yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
İlk derece mahkemesince kurulan mahkumiyet hükmüyle ilgili olarak istinaf yoluna başvuran sanık müdafisinin, katılan Bakanlık vekili lehine hükmedilen vekalet ücretine yönelik istinaf talebi bulunmadığı ve vekalet ücretinin şahsi hakka ilişkin olup sanık tarafından ayrıca istinaf sebebi olarak belirtilmediği takdirde re’sen nazara alınamayacağı gözetilmeden Bölge Adliye Mahkemesince yazılı şekilde katılan Bakanlık lehine hükmedilen vekalet ücretinin kaldırılması,
Kanuna aykırı, katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, Adana Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesinin 03.10.2019 gün ve 2019/3295 Esas, 2019/1902 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK"nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, ancak bu hususun yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 303. maddesinin verdiği yetkiye istinaden düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, istinaf hükmünde yer alan katılan Bakanlık vekili lehine takdir edilen vekalet ücretinin kaldırılmasına ilişkin bölümün karardan çıkarılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan Bölge Adliye Mahkemesi hükmünün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Adana Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesine gönderilmesine, 16.02.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.