Hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2018/6820 Esas 2020/434 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanığın, üzerine atılı hakaret suçunu reddetmesi, dosyada mevcut mesaj tespit tutanağında hakaret içerikli bir mesajın tespit edilememesi ve sanığın katılana hakaret ettiğine dair dosyada başkaca bir delil bulunmaması karşısında, hakaret suçunun işlendiğine dair her türlü şüpheden uzak, kesin ve cezalandırmaya yeterli delillerin neler olduğu açıklanmadan, CMK"nın 230/1-b maddesine aykırı olarak mahkûmiyet kararı verilmesi,
2-Kabule göre de,
a)TCK’nın 61. maddesindeki ölçütler ve aynı Kanunun 3. maddesindeki “fiilin ağırlığı ile orantılı ceza verilmesi ilkesi” çerçevesinde somut olay açıkça irdelenerek, temel cezanın saptanması gerektiği düşünülmeden, dosya içeriğiyle uyumlu olmayan gerekçeyle, temel cezanın alt sınırdan uzaklaşılarak ve hakkaniyet ölçülerine uyulmayarak fazla tayini,
b)Gönderildiği tespit edilen son mesaj tarihi olan 23/04/2014 yerine, gerekçeli karar başlığında suç tarihinin 04/2014- şeklinde gösterilmesi,
Kanuna aykırı, sanık ...’ın temyiz nedenleri yerinde görülmekle tebliğnameye aykırı olarak HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 14/01/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.