6136 sayılı Yasaya aykırılık - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/19557 Esas 2014/5781 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/19557
Karar No: 2014/5781
Karar Tarihi: 11.03.2014

6136 sayılı Yasaya aykırılık - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/19557 Esas 2014/5781 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul edip sanığın hükümlülük ve müsadere cezasına çarptırılmasına karar verdi. Ancak, sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmesine, altsoyu dışında kalanlarla ilgili hak ve yetkilerinden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden hiçbir ayrım yapılmaksızın koşullu salıvermeye kadar hak yoksunluğuna hükmedilmesi yasaya aykırı bulundu. Bu nedenle, TCK'nun 53. maddesinin uygulamasına ilişkin kısımların çıkartılarak yerine \"sanığın, 5237 sayılı TCK'nun 53/1-3 madde ve fıkraları uyarınca, (c) bendinde sayılan kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı, vesayet ve kayyımlığa ait haklardan koşullu salıverilmeye kadar, madde ve bendlerde sayılan diğer haklardan ise hükmolunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına\" yazılması gerektiği belirtildi. Kararda, suçu oluşturan kanun maddesi olarak 6136 sayılı Yasaya aykırılık, düzeltme yapılması gereken kanun maddesi olarak ise 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ve CMUK'nun 322

8. Ceza Dairesi 2013/19557 E. , 2014/5781 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 6136 sayılı Yasaya aykırılık
HÜKÜM : Hükümlülük ve müsadere

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanığın, tekerrür uygulanmasına ve lehe hükümlerin uygulanmamasına yönelik yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak:

TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmeye, altsoyu dışında kalanlarla ilgili hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hiçbir ayrım yapılmaksızın koşullu salıvermeye kadar hak yoksunluğuna hükmolunması,

Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümden 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygulamasına ilişkin kısımların çıkartılarak yerlerine ""Sanığın, 5237 sayılı TCK.nun 53/1-3 madde ve fıkraları uyarınca, (c) bendinde sayılan kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı, vesayet ve kayyımlığa ait haklardan koşullu salıverilmeye kadar, madde ve bendlerde sayılan diğer haklardan ise hükmolunan

hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına"" yazılmak suretiyle hükmün (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 11.03.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.