MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile yıllık izin ücreti, ücret alacağı, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalılar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla çalışma, hafta tatili, ulusal bayram genel tatil ücreti alacaklarının davalılardan tahsilini talep etmiştir.
B) Davalılar Cevabının Özeti:
Davalılar özetle; davanın reddini talep etmişlerdir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalılar vekilleri temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalıların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı vekili, dava dilekçesinde açıkça yıllık ücretli izinlerin eksik kullandırıldığını belirterek yıllık izin ücreti talebinde bulunmuştur. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda yıllık izin kullandırma belgesi bulunmadığından bahisle hesaplama yapılmış ise, dava dilekçesinde belirtilen “ yıllık izinlerin eksik kullandırıldığı” şeklindeki ifade bir kısım yıllık izinlerin kullandırıldığı konusunda davacı tarafın ikrarı niteliğindedir. Bu nedenle davacı isticvap edilerek çalıştığı süre boyunca kaç gün yıllık izin kullandırıldığı açıklatılarak yıllık izin ücretinin tayini gerekmektedir. Davacı tarafın bu maddi vakıa konusunda kendisini bağlayan beyanı göz ardı edilerek yıllık izin ücretine hükmedilmesi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
3- Davacının fazla çalışma yapıp yapmadığı, ulusal bayram genel tatillerde çalışıp çalışmadığı konularında taraflar arasında uyuşmazlık söz konusudur.
İş hukukunda çalışma olgusunu, bu kapsamda fazla mesai yaptığını, tatillerde çalıştığını iddia eden işçi, karşılığı ücretin ödendiğini de işveren kanıtlamalıdır.
Fazla ve tatillerde çalışma her türlü delille kanıtlanabilir. Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir.
İşçinin çalışma olgusunun tespitinde işyerinde veya komşu işyerinde çalışanların tanıklığı önemli olduğu gibi tanık olarak dinlenecek kişinin tanıklığına güveni etkileyebilecek bir durumun olup olmadığı da araştırılmalıdır. Tanıklar belirli bir dönem çalışmışlarsa ve başkaca delil yok ise beyanlarının belirtikleri dönemle sınırlandırılması gerekir.
Dosya içeriğine göre; davacı tanıklarının davacı ile aynı dönemde çalışmadığı iddia edilmiş olup dosyada bu tanıkların çalışmalarının hangi tarihler arasında geçtiğine dair delil bulunmamaktadır. Yerel Mahkemece tanıkların çalışma tarihlerine yönelik de beyanları alınmamıştır. Ancak Dairemizde temyiz incelemesinden geçmiş 2012/22568 Esas sayılı dosyanın davacısı Adem Bayraktar 12.07.2007-03.07.2010 tarihleri arasında, yine 2015/4025 Esas sayılı dosyanın davacısı ... ise 15.08.2007-18.08.2011 tarihleri arasında çalıştığını iddia ederek dava açmışlardır. Davacı ile aynı dönemde çalıştıkları dönem dikkate alınarak sonuca gidilmesi gerekirken tanıklık etmedikleri dönemler yönünden alacak hesabı yapan bilirkişi raporuna itibarla hüküm kurulması hatalıdır.
F) SONUÇ:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 30.05.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.