MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalılar vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

1-Davalı ... Sosyal Hizmetler Proje Gıda Sağlık İnşaat Turizm Taşımacılık San. Tic. A.Ş Temyizi Yönünden;
Dosya içeriğine göre; Mahkemece verilen kararı, davalı vekilinin harcını ikmal etmeksizin adli yardım talepli olarak temyiz ettiği, davalı vekilinin adli yardım talebinde bulunduğu, buna ilişkin Dairemizce yapılan incelemede; davalı vekilinin adli yardım talebini içeren dilekçesi ekinde iddiasını dayandırdığı delilleri sunmadığı anlaşılmakla adli yardım talebinin reddine karar verilmiştir.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun geçici 3. maddesindeki atıf gözetildiğinde, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 434. maddesi ile ilgili 25.01.1985 gün ve 5/1 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı hükmü gereğince, temyiz isteği, dilekçenin temyiz defterine kaydettirildiği tarihte yapılmış sayılır ve temyiz dilekçesi verilirken gerekli harç ve giderlerin tamamı ödenir. Temyiz harç ve giderlerinin ödenmemiş veya eksik ödenmiş olduğunun sonradan anlaşılması durumunda, karar veren hakim tarafından yedi günlük kesin süre tanınarak, bu süre içerisinde ödenmesi veya eksikliğin tamamlanması, aksi halde temyizden vazgeçmiş sayılacağı temyiz edene yöntemince ve yazılı olarak bildirilir. Ancak, temyiz harcının mahkeme kalemince hesaplanıp temyiz edenden istendiği halde süresinde ödenmediği belgelendirilmiş ise temyiz isteğinin reddi gerekir.
Dosya içeriğine göre; Mahkemece verilen kararın davalı vekilince temyiz harçları yatırılmaksızın temyiz etmesi üzerine Mahkemece söz konusu eksikliğinin tamamlanması için davalı tarafa muhtıra tebliğ edildiği; muhtıra 29.03.2021 tarihinde tebliğ edilmesi ve muhtırada ödeme için kanuni yedi günlük süre öngörülmesine rağmen harçların tamamlanmadığı anlaşıldığından; davalının temyiz isteminin 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 427, 432. maddeleri uyarınca REDDİNE,
2-Davalı Belediye Temyizi Yönünden;
1. Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı Belediyenin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2. Somut olayda, yıllık izin alacağının, maddi hata sonucu ıslah ile arttırılan kısmının hüküm altına alınan toplam alacaktan yüksek belirtilmesi hatalıdır. Ne var ki bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438/8. maddesi uyarınca düzelterek onanması uygun bulunmuştur.
Sonuç: Temyiz konusu kararın hüküm fıkrasının “c) 1.608,44 TL Net Yıllık İzin Ücreti alacağının, 20,00 TL sinin dava, 2.104,37 Tl sinin ıslah tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte, fazlaya ilişkin talebin reddine, ” bendinin çıkarılarak yerine “ c) 1.608,44 TL Net Yıllık İzin Ücreti alacağının, 20,00 TL sinin dava, 1.588,44 TL sinin ıslah tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte, fazlaya ilişkin talebin reddine, ” rakam ve sözcükleri eklenerek hükmün bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 15.04.2021 gününde oybirliği ile karar verildi.