15. Ceza Dairesi Esas No: 2017/6237 Karar No: 2019/2420 Karar Tarihi: 19.03.2019
Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/6237 Esas 2019/2420 Karar Sayılı İlamı
15. Ceza Dairesi 2017/6237 E. , 2019/2420 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma HÜKÜM : Beraat
Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü, Katılanın yetkilisi olduğu şirkette satış temsilcisi olarak çalışan sanığın, 05/11/2012 tarihinden 06/12/2012 tarihi arasında satışını yaptığı ve müşterilerden tahsil ettiği 16.106,65 TL’yi şirket hesabına aktarmayarak mal edindiği, bu surette sanığın hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediği iddia olunan somut olayda, Sanığın "şirkete ait malları sattığı 4 müşteriden parasını tahsil edemediği için bu paraları şirkete ödeyemediğini, bu nedenle de bu paraların kendi uhdesinde göründüğüne, şirketin her hangi bir parasının uhdesinde olmadığına" ilişkin savunması ile savunmasında belirttiği müşterilerin olaya ilişkin herhangi bir beyanının alınmamış olması ve şirket kayıtları üzerinde her hangi bir bilirkişi incelemesi yaptırılmamış olması karşısında, gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde tespiti bakımından, öncelikle sanık ve katılanın yeniden beyanlarının alınarak, mal verildiği halde parasını ödemediği belirtilen müşterilerin tespiti ile bu kişilerin olaya ilişkin beyanlarının alınması, ayrıca şirket kayıtları üzerinde bilirkişi incelemesi yaptırılarak, sanığın uhdesinde şirkete ait para olup olmadığı, varsa bu paranın hangi müşteriye satış işleminden kaynaklandığının denetime imkan verecek şekilde tespiti, gerekirse bu müşterilerinde tanık sıfatıyla beyanlarının alınması ve toplanan tüm delillerin sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdirinin gerektiği gözetilmeden eksik incelemeyle yazılı şekilde beraat hükmü verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 19/03/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.