2863 sayılı Kanuna aykırılık - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/428 Esas 2018/1590 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/428
Karar No: 2018/1590
Karar Tarihi: 15.02.2018

2863 sayılı Kanuna aykırılık - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/428 Esas 2018/1590 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, 2863 sayılı kanuna aykırılık suçundan yargılanan sanıkların mahkumiyetlerine karar vermiştir. Ancak, Anayasa Mahkemesinin hak yoksunluklarına ilişkin bir kararı da dikkate alarak, sanıkların suçsuzluğuna hükmedilmiştir. Kararda, katılan kurum lehine vekalet ücretinin sanıklardan ayrı ayrı tahsil edilmesi kararı kanuna aykırı bulunmuş ve hüküm fıkrasında düzeltme yapılması gerektiği belirtilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri şöyledir: 2863 sayılı Kanunun 74/1, 5237 sayılı TCK\"nın 62, 53/1-2, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi ve 1412 sayılı CMUK\"un 321 ve 322. maddeleri.

12. Ceza Dairesi 2016/428 E. , 2018/1590 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık
Hüküm : 1- Sanık ... hakkında; 2863 sayılı Kanunun 74/1, 5237 sayılı TCK"nın 62, 53/1-2. maddeleri uyarınca mahkumiyet
2- Sanık ... hakkında; 2863 sayılı Kanunun 74/1, 5237 sayılı TCK"nın 53/1-2. maddeleri uyarınca mahkumiyet

2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanıkların mahkumiyetlerine ilişkin hükümler, sanıklar tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Anayasa Mahkemesinin, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarına ilişkin 24/11/2015 günlü Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarihli, 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilebileceği değerlendirilerek yapılan incelemede:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanıkların, atılı suçu işlemediklerine, eksik araştırma ile karar verildiğine ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Katılan kurum lehine vekalet ücretinin sanıklardan “eşit olarak” alınması yerine her birinden ayrı ayrı tahsiline karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hüküm fıkrasının (6) numaralı bendinde yer alan “ayrı ayrı” ibaresinin “eşit olarak” şeklinde düzeltilmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15/02/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.