MAHKEMESİ : FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 26/11/2015 tarih ve 2014/211-2015/219 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalının, müvekkilinin tescilli tasarımlarına tecavüz ettiğini, müvekkilinin tasarımlarının taklidini içeren giysileri sattığını, mahkememizin 2014/35 D.iş sayılı dosyasıyla tespit edildiğini, zarara uğradığını ileri sürerek tasarım haklarına tecavüzün tespiti ve önlenmesini, şimdilik 1.000 TL maddi 20.000 TL manevi tazminatın dava tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, mağazada sadece bir modelden bir adet bulunduğunu, bunun da davacının tasarımı ile birebir aynı olmadığını ve numune amaçlı olarak bulundurulduğunu, numunenin de hemen kaldırıldığını, tazminat talebinin haksız olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, tespit raporunda görseline yer verilen davalı tasarımı ile davacının tasarımının benzer olduğu, tasarım hakkına tecavüzün gerçekleştiği, dava konusu tasarımın kullanıldığı kesin ürün adedinin tespit edilemediği, Türk Borçlar Kanunun 50 ve 51. maddesi gereğince davacı şirketin büyüklüğü ihracat potansiyeli kullanılan tasarıma olan talep dikkate alınarak takdiren 7.000 TL maddi tazminat ile 6.000 TL manevi tazminatın uygun olduğu, davacı vekilinin tahkikat bittikten sonra ıslah dilekçesi verdiği, tahkikatın bitiminden sonra ıslah talebinin mümkün olmadığı, davalının davacının tescilli 2013/04248 nolu tasarımının 3 sayılı tasarımına tecavüzün tespit ve önlenmesine, söz konusu tasarımın davalı tarafından üretim, satış ve tanıtımının önlenmesine, BK.50 ve 51. madde de dikkate alınarak 7.000 TL maddi tazminatı bulunduğu kabul edilerek taleple sınırlı olarak 1.000 TL maddi tazminat ile takdiren 6.000 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine, maddi tazminattan fazlaya ilişkin hakların saklı tutulmasına, manevi tazminatta fazlaya ilişkin talebin reddine, tazminatlara dava tarihinden itibaren yasal faiz yürütülmesine karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, taraf vekillerinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, taraf vekillerinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,20 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, aşağıda yazılı bakiye 327,97 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 13/12/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.