Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, sürekli iş göremezlik oranının tespiti ile gelir bağlanması istemine ilişkindir.
Mahkemece, dava konusuz kaldığından karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Hükmün, davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Mahkemece; davacı, iş kazasının tespiti hususundaki kararın kesinleşmesinden sonra SGK"ya müracatla 5510 sayılı Yasanın 19. maddesi gereğince sürekli iş görmezlik gelirinin bağlanması yönünde değerlendirme yapılmasını kurumdan talep edeceği yerde doğrudan dava açma usulünü benimsemiş böylece dava konusu yapılamayacak taleple ilgili uyuşmazlık yarattığından davacı dava açılmasına haksız sebebiyet vermiş olduğundan davalılar lehine vekalet ücretine hükmedilmiştir. Ancak; davacının, iş kazası tespiti davasıyla birlikte iş bu davayı açtığı, iş bu davanın tefrik edilerek farklı esasa kaydı yapılarak yargılama yapıldığı, yargılama aşamasında Kurum tarafından sürekli iş göremezlik oranı tespiti ile gelir bağlandığı anlaşılmaktadır. Bu durumda, davalılar lehine vekalet ücretine hükmedilmemesi gerekirken mevcut şekilde karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Ne var ki; bu aykırılığın giderilmesi, yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, karar bozulmamalı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi yollamasıyla uygulanmakta olan Mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Hüküm fıkrasının vekalet ücretine ilişkin 2. bendinin hükümden çıkartılmasına ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 12.02.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.