MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada...3. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 14/01/2016 tarih ve 2014/44-2016/9 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalılar vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, tohumculuk ve mahsul üretim alanında faaliyet gösteren müvekkilinin, dava dışı Productori Sementi isimli şirketin ESPERİA isimli buğday tohumunun ıslahçı hakkına sahip olduğunu, davalıların kaçak tohum satışı yaparak davacının zararına neden olduklarını, davacı şirketin yoksun kaldığı kazancın yıllara yayıldığı ve kaçak tohumculuk engellenemediği için ileri yıllara yönelik yatırımlarını azaltmak zorunda kaldığını, 5042 sayılı Yasa"nın 58.maddesinde düzenlenen seçimlik haklardan ıslahçı hakkına tecavüz eden kişinin rekabeti olmasaydı hak sahibinin çeşidi kullanması ile elde edebileceği muhtemel gelire göre hesaplanmasını talep ettiklerini ileri sürerek; fazlaya ilişkin hakları saklı tutulmak kaydı ile 10.000 TL maddi, 50.000 TL manevi tazminatın davalı ..."dan 10.000 TL maddi, 50.000 TL manevi tazminatın davalı ..."dan alınarak davacı şirkete verilmesine, dava tarihinden itibaren ticari işlerde uygulanan avans faizinin uygulanmasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı ... vekili, müvekkilinin ESPERIA isimli tohumları satmadığını savunarak haksız davanın reddini istemiştir.
Davalı ... vekili, diğer davalının işyerinde çalıştığını, tarafına dava yöneltilmesinin doğru olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davalılar aleyhine açılmış kamu davası olduğu, tohumların satışından dolayı davalıların cezalandırılmasına hükmedildiği, lisans sözleşmesine göre davacı şirketin esperia cinsi buğday yönünden koruma prosedürüne ilişkin başvuruları Türkiye"de yapmaya yetkili kılındığı, davacının inhisari olarak lisans sözleşmesi yaptığı, davacının dava açma hak ve yetkisinin olduğu, davalıların eylemleri yönünden davacı taraf da bir maddi kayıp olmadığı, davalıların eylemlerinin niteliği itibarıyla davacı tarafın manevi haklarını ihlal ettiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile ayrı ayrı 7.500’er TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine fazlaya ilişkin talepler ile maddi tazminata ilişkin taleplerin davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalılar vekili temyiz etmiştir.
1- Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına, davalılardan ... vekilinin gerekçeli kararda belirtilmemesinin maddi hata niteliğinde olup bu hususun mahallinde her zaman düzeltilmesinin mümkün olmasına göre, davalılar vekilinin aşağıdaki bent dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Ancak davalılar ... ve ...’ın aynı vekil tarafından temsil edildikleri ve maddi tazminata ilişkin olarak davanın red nedeninin her iki davalı için aynı olması sebebiyle davalılar lehine tek bir vekalet ücretine hükmedilmesi ve HMK m. 330 gereğince vekalet ücretinin taraf lehine hükmedilebilecek olması gözetildiğinde mahkemece her iki davalı yararına vekalet ücreti takdir edilmesi gerekirken sadece davalı ... lehine vekalet ücreti takdir edilmesi doğru görülmemiş ise de yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden kararın anılan yönden düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalılar vekilinin sair temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) numaralı bentte açıklanan nedenle davalılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hüküm fıkrasının 6.paragrafında bulunan “davalı ... vekili” ibaresi çıkarılarak yerine “davalılar” ibaresinin yazılmasına; “davalıya” kısmı çıkarılarak “davalılara” ibaresinin yazılmasına, kararın bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, ödedikleri peşin temyiz harcının istekleri halinde temyiz edenlere iadesine, 13/12/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.