Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki şikayetçiler vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
İİK.nun 134/2.maddesinde ihalenin feshini isteyebilecek ilgililer sınırlı olarak sayılmıştır. Bunlar; satış isteyen alacaklı, borçlu, tapu sicilindeki ilgililer ve pey sürmek suretiyle ihaleye iştirak edenlerdir. Öte yandan aynı maddeye göre; “Talebin reddine karar verilmesi halinde icra mahkemesi davacıyı feshi istenilen ihale bedelinin yüzde onu oranında para cezasına mahkum eder. Ancak işin esasına girilmemesi nedeniyle talebin reddi halinde para cezasına hükmolunamaz.”
Somut olayda fesih talebinde bulunan şikayetçiler ihale konusu gayrimenkulün maliki ..... İnşat Taah.Tic. Ve San A.Ş."nin hissedarı F.G "nin mirasçıları olup, tapu sicilinde ilgili sıfatları bulunmadığı gibi, pey sürmek suretiyle ihaleye iştirakleri de söz konusu değildir. TTK "nun 317 ve devamı maddelerine göre anonim şirketleri yönetim kurulu başkanı, bulunmadığı zamanda yerine vekalet etmek üzere atanan kişi temsil eder. Ticaret Sicil Müdürlüğünce ..... A.Ş."nin 01.01.1999 tarihinde münfesih olduğu bildirildiğinden şikayetçilerin, temsil ve dava açma sıfatları yoktur. Bu nedenlerle ihalenin feshi davası açmalarına da yasal imkan bulunmamaktadır.
O halde mahkemece istemin aktif husumet yokluğu nedeniyle reddiyle, şikayetçiler aleyhine para cezasına hükmedilmemesi gerekirken, şikayetçilerin %10 para cezasına mahkum edilmeleri isabetsiz olup, hükmün bu nedenle bozulması gerekir ise de; anılan yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını zorunlu kılmadığından, mahkeme kararının düzeltilerek onanması yoluna gidilmiştir.
SONUÇ : Şikayetçiler vekilinin temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile Şile İcra Hukuk Mahkemesi’nin 05.05.2010 tarih ve 2010/18 esas, 2010/56 karar sayılı kararının hüküm bölümünün %10 para cezası ile ilgili 2. bendinin karar metninden çıkartılmasına, kararın düzeltilen bu şekliyle İİK 366 ve HUMK’nun 438. maddeleri uyarınca (ONANMASINA), mahkeme kararı düzeltilerek onandığından harç alınmasına mahal olmadığına, 15.02.2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.