Tehdit - hakaret - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/10684 Esas 2021/2053 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/10684
Karar No: 2021/2053
Karar Tarihi: 25.01.2021

Tehdit - hakaret - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/10684 Esas 2021/2053 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında yapılan tehdit suçundan verilen adli para cezasının kesin olduğu sonucuna varılarak, sanığın temyiz isteminin reddedilmesine karar verildi. Ancak, sanığın hakaret suçundan verilen mahkumiyet hükmünde, katılanların beyanları arasındaki çelişki giderilmeden ve yeterli gerekçe sunulmadan hüküm kurulduğu tespit edildiği için hükmün bozulmasına karar verildi. Kararda, Tehdit suçundan verilen mahkumiyet hükmüne ilişkin olarak 5320 sayılı Yasaya 6217 sayılı Yasanın 26. maddesiyle eklenen geçici 2. madde uyarınca adli para cezasının kesin nitelikte olduğu ve 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, hakaret suçuna ilişkin olarak Kanunun yeterli delil olmaksızın hüküm verilmesine izin vermediği vurgulanmıştır. Kararda, CMUK'nın 317. maddesi ve 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi detaylı ve açıklayıcı bir şekilde sunulmuştur.

4. Ceza Dairesi 2020/10684 E. , 2021/2053 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
A) Sanık hakkında katılan ...’e yönelik tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün temyizinde:
Tehdit suçundan sanığa doğrudan tayin olunan adli para cezasının miktarına göre, 5320 sayılı Yasaya 6217 sayılı Yasanın 26. maddesiyle eklenen geçici 2. madde uyarınca, kesin nitelikte olduğu anlaşıldığından, tebliğnameye uygun olarak 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken CMUK"nın 317. maddesi gereği sanık ...’in TEMYİZ İSTEMİNİN REDDİNE,
B) Sanık hakkında katılanlara yönelik hakaret suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinin temyizinde ise:
Sanığın, katılan ...’e hakaret ettiğine dair, katılanın soyut iddiası ve katılanın eşi olan tanık Nilüfer Ünver’in genel ifadeler içeren, somut olayı birebir doğrulamayan beyanı dışında, her türlü şüpheden uzak kesin ve inandırıcı delil elde edilememesi gözetilmeden mahkumiyet hükmü verilmesi ve katılanların sanığın kendilerine yönelik “bu mahalle de erkek yok mu hepinizin anasını avradını sinkaf edeyim, o.. çocukları” dediğini beyan ettikleri, aşamalarda dinlenilen tanıkların ise sanığın araç içerisinden “ bu mahallede hiç mi erkek yok karşıma çıkacak adamda mı yok”, “ yok mu bu mahallede bana posta koyacak olan” dediğini beyan ettikleri, sanığın sinkaflı kelimelerle bahsi geçen söylemine devam ettiğine ilişkin bir tanık anlatımının bulunmadığının anlaşılması karşısında, katılanlar ile tanıkların beyanları arasındaki çelişki giderilmeden, giderilemediği takdirde yöntemince irdelenip hangi anlatıma neden üstünlük tanındığı açıklanıp tartışılmadan eksik inceleme ve yetersiz gerekçeyle hüküm kurulması,
Kanuna aykırı sanık ... müdafiinin temyiz nedenleri yerinde görülmekle, tebliğnameye aykırı olarak HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 25/01/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.