Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2017/3284 Esas 2017/6915 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1- Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelemesinde;
Doğrudan hükmolunan adli para cezasının miktar ve türüne göre; 14/04/2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31/03/2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından sanığın temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
2-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelemesinde;
Sanığın, şikayetçiye ait minibüsün kapı kilidini makas ile sökerek kapıyı açması ve hırsızlığa teşebbüs etmesi şeklindeki eyleminin 5237 sayılı TCK"nun 142/1- b maddesinde tanımlanan suçu oluşturduğu gözetilmeden, suçun hukuki nitelendirmesinde yanılgıya düşülerek aynı Kanun"un 142/1-e. maddesi uyarınca ceza tayini, her iki fıkradaki ceza süresinin aynı olması nedeniyle sonuca etkili görülmediğinden bozma nedeni yapılmamış; sanık hakkında hırsızlık suçundan 5237 sayılı TCK"nın 62. maddesi uyarınca takdiri indirim uygulaması yapılırken kanun maddesinin gösterilmemesi, mahallinde eklenebilir eksiklik olarak görülmüş, yapılan duruşmaya toplanan delillere mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun oluşan kanaat ve takdirine göre diğer itirazlar yerinde görülmemiştir. Ancak;
Kısa kararda ve hüküm fıkrasında sanıktan alınmasına karar verilen yargılama giderinin miktar ve dökümünün gösterilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan sebepten dolayı 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılık yeniden yargılanmayı gerektirmediğinden, aynı Yasanın 322. maddesi uyarınca hüküm fıkrasından yargılama giderleri ile ilgili kısmın çıkartılmasına, "toplam 10 adet tebligat gideri için 56 TL olan yargılama giderinin sanıktan tahsiline” karar verilmek suretiyle, hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 14/06/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.