Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2016/18687 Esas 2018/9966 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/18687
Karar No: 2018/9966
Karar Tarihi: 27.06.2018

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2016/18687 Esas 2018/9966 Karar Sayılı İlamı

Özet:

An Asliye Ceza Court convicted the defendant for theft. The defendant committed two theft crimes, the first on 13/11/2012 and the second on 20/01/2013, both were more than 2 months apart. Despite the need for separate punishments for each crime due to the renewal of the crime's intent, the court sentenced the defendant by applying TCK 43, and the appeal did not argue against this, hence there was no reason for the annulment. Furthermore, the court considered the possibility of implementing the restrictions on rights stated in Article 53 of the Turkish Penal Code (TCK) during the implementation stage, in line with the decision of the Constitutional Court. The verdict was upheld since the evidence and the judge's discretion were legal and appropriate.
Article 53 of TCK includes various sanctions for those who commit crimes, such as prohibiting certain professions, banning the use of weapons, and depriving the offender of certain rights. The decision was made in accordance with the provisions of the Turkish Criminal Code and other relevant legislation.

13. Ceza Dairesi 2016/18687 E. , 2018/9966 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanığın ilk hırsızlık eylemini 13.11.2012, ikinci eylemini ise 20.01.2013 tarihinde gerçekleştirmiş ve iki eylem arasında 2 aydan fazla zaman geçmiş olduğu ve suç kastının yenilenmiş olduğunun anlaşılmış olması karşısında sanığın her iki eyleminden ayrı ayrı cezalandırılması gerektiği halde sanığa hükmedilen cezaya TCK 43 maddesinin uygulanması suretiyle ceza tayin edilmesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; sanık ... müdafiinin temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 27.06.2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.