Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2019/1716 Esas 2019/2403 Karar Sayılı İlamı

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanığın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 155/2, 62, 52/2, 52/4, 53, 58 maddeleri gereğince mahkumiyetine dair Konya 3. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 20/02/2014 tarihli ve 2012/1000 esas, 2014/145 karar sayılı kararına yönelik sanığın vaki temyiz istemi üzerine onama talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 31/10/2016 tarihli, 2016/358661 sayılı tebliğnamesiyle Dairemize gönderilmiş, Dairemizin 13/11/2018 tarih ve 2016/4453 Esas, 2018/7923 Karar sayılı kararıyla hükmün onanmasına karar verilmiştir.
6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanunun yürürlüğe girmesi üzerine anılan kanunun 99. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK.nın 308. maddesi uyarınca Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından yapılan itiraz üzerine dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itiraz dilekçesinde ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden KABULÜNE,
Dairemizin 13/11/2018 tarih ve 2016/4453 Esas, 2018/7923 Karar sayılı kararının KALDIRILMASINA,
Sanık ile katılan ..."ın, katılanın köydeki evinin bahçesinde bulunan çardağın üstünün yapılması konusunda anlaştıkları ve bahçede bulunan hurda demir malzemelerle bu işin yapılacağının kararlaştırıldığı, sanığın katılana bu malzemeleri Konya"ya götürüp orada kaynak yaptıktan sonra tekrar getirip monte edeceğini söylediği, katılanın da kabul etmesi üzerine nakliye ile gelerek malzemeleri alıp götürdüğü, sonrasında ise bu malzemeleri hurdacıya satmak suretiyle hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediğinin iddia olunduğu olayda;
Sanığın yargılama devam ederken 03/08/2013 tarihinde Konya E Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumuna başka bir suçun infazı için girdiğinin ve mahkemenin 24/10/2013 tarihli 6. celsesi ile hükmün verildiği 20/02/2014 tarihli 7. celsesinde burada bulunduğunun Uyap"tan yapılan sorgulamada anlaşılması karşısında; sanığın duruşmaya getirilip duruşmadan vareste tutulmak isteyip istemediği sorulmadan ve bu hususta bir karar alınmadan, hükmün açıklandığı 20/02/2014 tarihli duruşmada hazır edilmeyerek hükümlülüğüne karar verilmesi suretiyle, 5271 sayılı CMK"nın 196. maddesine aykırı olarak savunma hakkının kısıtlanması,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 19/03/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.