Esas No: 2021/20681
Karar No: 2022/1016
Karar Tarihi: 07.02.2022
Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/20681 Esas 2022/1016 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık bir kişinin hürriyetinden yoksun kılması suçundan mahkum edilmiştir. Cumhuriyet Savcısı temyiz isteminden vazgeçmiştir. İncelenen gösterilen kanıtlar doğrultusunda sanık müdafiinin temyiz itirazı reddedilmiştir ve mahkumiyet hükmü ONANMIŞTIR.
Ancak, sanığın mağdurları serbest bıraktığına dair unsurlar gözetilmeden TCK'nın 110. maddesi uygulanmamış ve eksik ceza tayini yapılmıştır. Bu nedenle hüküm BOZULMUŞTUR. Sanığın kazanılmış hakkı gözetilerek ceza miktarı yeniden belirlenecektir.
Kanun Maddeleri:
- Türk Ceza Kanunu'nun 43/2. maddesi: Suçun birden fazla mağdur üzerinde işlenmesi halinde cezanın artırılmasını düzenler.
- Türk Ceza Kanunu'nun 110. maddesi: Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunda, mağdurların zarar görmemiş olması halinde cezanın indirilebileceğini hükme bağlar.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
O yer Cumhuriyet Savcısı, 17/01/2019 tarihli temyiz isteminden 04/03/2019 tarihli dilekçesiyle vazgeçmiş bulunduğu görülmekle yapılan incelemede;
I- Sanık ... hakkında verilen mahkumiyet hükmünün incelenmesinde;
Sanık hakkında, mağdur sayısınca suç oluşturacağı gözetilmeden TCK'nın 43/2. maddesinin uygulanması suretiyle eksik ceza tayini, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni olarak gösterilmemiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hâkimler Kurulunun takdirine göre, sanık müdafiinin temyiz itirazı yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
II-Sanık ... hakkında verilen mahkumiyet hükmünün incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hâkimler Kurulunun takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1) Diğer sanıkla birlikte, sanık ...'in, "mağdurların şahsına dokunmaksızın, onları kendiliğinden güvenli bir yerde serbest bıraktığı" gözetilmeden, unsurları oluşan TCK'nın 110. maddesinin uygulanmaması suretiyle, fazla ceza tayini,
2) Sanık hakkında, mağdur sayısınca suç oluşturacağı gözetilmeden TCK'nın 43/2. maddesinin uygulanması suretiyle eksik ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK'un 326/son maddesi gereğince ceza miktarı yönünden sanığın kazanılmış hakkının gözetilmesine, 07/02/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.
