Adalet Bakanlığı"nın, 15/10/2018 tarihli yazısı ile kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan sanık ..."in mahkûmiyetine dair İzmir 21. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 02/11/2017 tarihli ve 2017/636 esas, 2017/812 sayılı kararının kanun yararına bozulmasına yönelik talebi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nca 19/10/2018 tarihli yazı ekinde dosyanın Dairemize gönderildiği anlaşıldı.
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
A) Konuyla İlgili Bilgiler:
1- Sanık hakkında, 29/03/2013 tarihinde işlediği iddia olunan kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, İzmir 22. Sulh Ceza Mahkemesi"nin 16/04/2014 tarihli ve 2013/647 esas, 2014/446 sayılı kararı ile, 5560 sayılı Kanun ile değişik TCK’nın 191/2. maddesi uyarınca tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verildiği, kararın itiraz edilmeksizin kesinleştiği,
2- Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine ilişkin kararın kesinleşmesini müteakip, Denetimli Serbestlik Müdürlüğü"nce tedbirin infazına başlaması için sanığa gönderilen uyarılı ilk başvuru davetiyesinin 12/06/2014 tarihinde tebliğ edildiği,
3- Ancak sanığın kuruma müracaat etmemesi üzerine, tedbirin gereklerine uygun davranmadığı gerekçesi ile Denetimli Serbestlik Müdürlüğü"nce 24/07/2014 tarihinde tedbirin infazına son verilerek yargılamaya devam edilmesi için Mahkemesine bildirimde bulunulduğu,
4- İzmir (kapatılan) 43. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 22/12/2014 tarihli ve 2014/579 esas, 2014/289 sayılı kararı ile sanığın TCK’nın 191/1 ve 62/1. maddeleri gereğince 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, kararın yasa yolu incelemesinden geçmeksizin 13/03/2015 tarihinde kesinleştiği,
5- Sanığın denetim süresi içinde 15/08/2015 tarihinde işlediği iddia edilen uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan mahkûmiyetinin kesinleştiğinin ihbar edilmesi üzerine İzmir 21. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 02/11/2017 tarihli ve 2017/636 esas, 2017/812 sayılı kararı ile hükmün açıklanmasına ve sanığın TCK’nın 191/1 ve 62/1. maddeleri gereğince 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, hükmün yasa yolu incelemesinden geçmeksizin kesinleştiği,
Anlaşılmıştır.
B) Kanun Yararına Bozma Talebi:
Kanun yararına bozma talebi ve ihbar yazısında, "Benzer bir olay sebebiyle Yargıtay 10. Ceza Dairesinin 22/12/2015 tarihli ve 2015/1717 esas, 2015/33429 karar sayılı ilâmında da belirtildiği üzere, sanığa 10 gün içinde denetimli serbestlik müdürlüğüne başvurması gerektiği uyarısını içeren tebligatın yapılması ve sanığın başvuruda bulunmaması üzerine, yüklenen yükümlülüklere veya tedavinin gereklerine uygun davranmamakta "ısrar" ettiğinin kabul edilebilmesi için sanığa "önceki tebligat gereğince başvuruda bulunmadığı, bu tebligat üzerine öngörülen süre içinde de başvurmaması halinde yükümlülüklere ve tedavinin gereklerine uymamakta ısrar etmiş sayılacağı" uyarısı ile yeniden tebligat yapılması bu tebligata rağmen de başvuruda bulunmadığı takdirde sanık hakkında davaya devam olunacağı nazara alındığında, somut olayda, sanık hakkında denetimli serbestlik tedbirine başlanabilmesi için 10 gün içinde müracaat etmesine dair İzmir Denetimli Serbestlik Müdürlüğünün 26/05/2014 tarihli ve 2014/3931 DS sayılı çağrı yazısının 12/06/2014 tarihinde tebliğ edildiği, şüphelinin tebliğe rağmen denetimli serbestlik müdürlüğüne müracaat etmemesi üzerine İzmir Denetimli Serbestlik Müdürlüğünün 24/07/2014 tarihli ve 2014/3931 DS sayılı kararı ile dosya kaydının kapatılmasına karar verilmiş ise de; tek başına bu durumun ısrar olarak kabulünün mümkün bulunmadığı esasen denetimli serbestlik tedbirine kaldığı yerden devam edilmesi gerektiği, kamu davası hakkında durma kararı verilerek yükümlü hakkında hükmolunan denetimli serbestlik kararının infazının sonucunun beklenilmesinin gerektiğinin gözetilmemesinde isabet görülmemiştir." denilerek, İzmir 21. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 02/11/2017 tarihli ve 2017/636 esas, 2017/812 sayılı kararının bozulması istenmiştir.
C) Konunun Değerlendirilmesi:
Her ne kadar sanık hakkındaki tedavi ve denetimli serbestlik kararı 28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun ile yapılan değişiklikten önceki haline göre TCK’nın 191/2. maddesi uyarınca Mahkemece hükmedilmiş ise de, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin infazının 6545 sayılı Kanun"un yürürlüğe girdiği 28/06/2014 tarihinden sonra yapılmış olması karşısında, 6545 sayılı Kanun ile değişik TCK’nın 191. maddesi hükümlerinin uygulanması gerektiği,
6545 sayılı Kanun ile değişik TCK"nın 191. maddesinin 4. fıkrasının (a) bendinde, "Kişinin, erteleme süresi zarfında; kendisine yüklenen yükümlülüklere veya uygulanan tedavinin gereklerine uygun davranmamakta ısrar etmesi ... hâlinde, hakkında kamu davası açılır. " hükmüne yer verildiği,
Buna göre, somut olayda da bu hükmün uygulanması sonucunda ancak sanığın “kendisine yüklenen yükümlülüklere veya uygulanan tedavinin gereklerine uygun davranmamakta ısrar etmesi” hâlinde yargılamaya devam edilerek bir karar verilmesi gerektiği,
Sanığın kendisine yüklenen yükümlülüklere uygun davranmamakta "ısrar" ettiğinin kabul edilebilmesi için sanığa "önceki tebligat gereğince başvuruda bulunmadığı, bu tebligat üzerine öngörülen süre içinde de başvurmaması halinde kendisine yüklenen yükümlülüklere ve tedavinin gereklerine uymamakla ısrar etmiş sayılacağı" uyarısı ile yeniden tebligat yapılması, buna rağmen başvuruda bulunmadığı takdirde de sanık hakkında yargılamaya devam edilmesi gerektiği,
Ancak somut olayda, sanığa ikinci kez uyarılı çağrı kağıdı tebliğ edilmeden dolayısı ile "kovuşturma şartı" olan "ısrar koşulu" gerçekleşmeden yargılamaya devam edilmesinin yasaya aykırı olduğu,
Açıklanan nedenlerle, somut olayda, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan TCK"nın 191. maddesinin 1. fıkrası uyarınca sanığın cezalandırılması isteğiyle açılan davada "kovuşturma şartı" olan "ısrar koşulunun" gerçekleşmediği anlaşıldığından, Mahkeme tarafından CMK"nın 223. maddesinin 8. fıkrasının 2. cümlesi gereğince bu şartın gerçekleşmesini beklemek üzere “davanın durmasına” ve denetimli serbestlik dosyasının infazına devam edilmesi için Cumhuriyet Başsavcılığı"na gönderilmesine karar verilmesi gerekirken, yargılamaya devam edilerek hükmün açıklanmasına ve sanığın mahkûmiyetine karar verilmesi yasaya aykırı olduğundan, kanun yararına bozma talebi yerindedir.
D) Karar :
Açıklanan nedenlere göre; sanığın mahkûmiyetine dair İzmir 21. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 02/11/2017 tarihli ve 2017/636 esas, 2017/812 sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesinin 3. fıkrası gereğince kanun yararına BOZULMASINA, aynı Kanun"un 309. maddesinin 4. fıkrasının (a) bendi uyarınca gerekli işlemin yapılması için, dosyanın Adalet Bakanlığı"na iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na gönderilmesine, 26.11.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.