Yaralama - hakaret - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2014/5213 Esas 2015/816 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Yaralama, hakaret

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre ve hüküm tarihi itibariyle kurulan hükümlerin temyiz edilebilir olduğu anlaşılmakla, 24/01/2011 tarihli ek kararının kaldırılmasına karar verilerek dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1-Sanık ...."a yükletilen yaralama ve hakaret ile sanık ...."ye yükletilen yaralama eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanıklar tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Cezaların kanuni bağlamda uygulandığı,
2-Sanık .... hakkında yaralama suçundan verilen beraat kararının da usul ve Kanuna uygun olduğu,
Anlaşıldığından katılan sanık ..."ın ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
3-Sanık ...."ye yükletilen yaralama eylemine yönelik ise ileri sürülen nedenler, yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak,
Sanık hakkında TCK"nın 29. maddesinin uygulanması sırasındaki hesap hatası nedeniyle fazla ceza tayin edilip, buna bağlı olarak da sonuç adli para cezasının, 500 TL yerine 660 TL olarak belirlenmesi,
Kanuna aykırı ve katılan sanık ..."ın temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası tebliğnameye aykırı olarak, uygulamaya göre sonuç adli para cezasının 550 TL"e indirilmesi biçiminde DÜZELTİLMEK ve başkaca yönleri Kanuna uygun bulunan hüküm, bu bağlamda ONANMAK suretiyle 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca davanın esasına, 12/01/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.