4733 sayılı ... ... ... Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun"...muhalefet suçundan sanık ..."nin, aynı Kanun’un 8/4. 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 62/1 ve 52/2. maddeleri gereğince 2 yıl 1 ... hapis ve 2.000,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına, sanığa verilen adli para cezasının aynı Kanunun 52/4. maddesi uyarınca 10 eşit taksit halinde tahsiline, hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar anılan Kanunun 53/1-...b-d-e maddesindeki haklardan, koşullu salıverilinceye kadar ise aynı Kanunun 53/1-c maddesindeki haklardan yoksun bırakılmasına dair Muradiye Asliye Ceza Mahkemesi"nin 19/09/2012 tarihli ve 2011/312 esas, 2012/199 sayılı kararı aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığından verilen 10.10.2017 günlü kanun yararına bozma istemini içeren dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 20.10.2017 gün ve KYB. 2017-58485 sayılı ihbarnamesi ile daireye verilmekle okundu.
Mezkür ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, aynı suçtan mahkumiyetine karar verilen diğer sanık ..."in anılan kararı temyiz etmesi üzerine, Yargıtay 7. Ceza Dairesi"nin 06/04/2016 tarihli ve 2014/22416 esas, 2016/6913 sayılı kararı ile bozulmasına karar verilip, devam eden yargılama sonucunda ise Muradiye Asliye Ceza Mahkemesi"nin 10/02/2017 tarihli ve 2016/217 esas, 2017/25 sayılı kararı ile mahkumiyetine verildiği ve verilen kararın temyiz edilmeden kesinleştiğinin anlaşılması karşısında, sanık ... ile dosyanın diğer sanığı olan ..."in eylemlerini eylem bütünlüğü içerisinde gerçekleştirdiği gözetildiğinde,
1-5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 53/2. maddesinde yer alan “Kişi, işlemiş bulunduğu suç dolayısıyla mahkûm olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar bu hakları kullanamaz.” ve 3. fıkrasındaki “Mahkûm olduğu hapis cezası ertelenen veya koşullu salıverilen hükümlünün kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yukarıdaki fıkralar hükümleri uygulanmaz.” şeklindeki düzenlemeler karşısında, anılan maddenin 1-c bendinde yer alan hak yoksunluğunun sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıvermeden sonra uygulanamayacağı, kendi alt soyu dışındaki kişiler bakımından vesayet ve kayyımlıkla ilgili hak yoksunluğu ile anılan maddenin 1. fıkrası a, b, d ve e bentlerinde yazılı hak yoksunluklarının ise cezanın infazının tamamlanmasına kadar devam edeceği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde,
2-5237 sayılı Kanunun 52/4. maddesi hükmüne aykırı olarak ve infazda tereddüt oluşturacak şekilde taksit aralıklarının belirtilmemesinde, isabet görülmemiş ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozmaya atfen ihbar olunmuş bulunmakla Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Hükümlü ... hakkındaki Muradiye Asliye Ceza Mahkemesi"nin 19/09/2012 tarih ve 2012/199 karar sayılı kararında, adli para cezasının taksitlendirilmesinde, taksit aralığının gösterilmemesi ile, TCK.nun 53/1-c maddesindeki hak yoksunluğunun eksik uygulanması, önemli bir hukuka aykırılık değil, eksiklik olup, taksit aralığının mahkemece bir ek kararla belirlenebileceği, hak yoksunluğunun ise, hapis cezası ile cezalandırılmanın bir sonucu olup, infaz sırasında gözetilebileceği, kanun yararına bozma müessesesinin istisnai ve başka şekilde çözümlenme ihtimali kalmayan önemli hukuka aykırılık hallerinde başvurulacak bir kanun yolu olduğundan,
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın ihbarname içeriği yerinde görülmediğinden, kanun yararına bozma talebinin REDDİNE, dosya üzerinde yapılan inceleme neticesi 18/01/2018 günü oybirliğiyle karar verildi.