Taraflar arasındaki “icra müdürlüğü işleminin iptali ile haciz edilemeyecek ödentilerin iadesi istemine ilişkin” davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; İzmir 9.İcra Hukuk Mahkemesince, davanın kısmen kabul kısmen reddine dair verilen 04.02.2008 gün ve 2008/81 E.-56 K. sayılı kararın incelenmesi, davacı ve davalı vekilleri tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 12.Hukuk Dairesinin 23.09.2008 gün ve 2008/13111 E.-16145 K. sayılı ilamı ile; ("...1-Tarafların iddia ve savunmalarına, dosya içeriğindeki bilgi ve belgelere ve kararın gerekçesine göre borçlu vekilinin temyiz itirazlarının REDDİNE; 
2-Alacaklı vekilinin temyiz itirazlarına gelince;
1475 Sayılı Kanunun 28.maddesine göre işçinin almakta olduğu ücretlerin dörtte birinden fazlası haczedilemez. İkramiye, toplu sözleşme farkı ve nemada ücretten sayılacağından onlarında aynı koşullarda haczini engelleyen bir yasa hükmü yoktur. 6772 Sayılı Kanunun 4.maddesinde ise (fazla mesai, evlilik, çocuk zamları veya primleri, ayni yardımlar, hafta ve genel tatil ücretleri gibi esas ücrete munzam tediyelerin) haczedilemeyeceği belirlenmiştir. Bu durumda kıdem tazminatı, ihbar tazminatı gibi ödentilerin ücretten sayılacağına dair bir hüküm bulunmadığından tamamı, nema ve toplu iş sözleşmesi farkı ile ikramiyenin ise en fazla ¼’ü nün haczi mümkündür.
Somut olayda 24.01.2002 tarihinde borçlunun maaşının ¼’ü ile, ihbar ve kıdem tazminatları, ikramiye nema ve maaş farkı ve tazminatların tamamına haciz konmuş olup haciz sırasında borçlu vekili icraya yaptığı 12.06.2006 tarihli başvuruda maaşının ¼’ü ile maaş dışı tüm alacak ve tazminatların tamamına haciz konmasına muvafakat etmiş olup, bu muvafakat İİK.nun 83/a maddesi uyarınca geçerlidir. Yukarıda belirtilen ilkeler ile borçlunun hacze muvafakati dikkate alınarak işin esası incelenip sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken hacze muvafakat dikkate alınmadan hüküm tesisi isabetsizdir…) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

TEMYİZ EDEN : Davalı vekili

HUKUK GENEL KURULU KARARI

Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulu’nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
S O N U Ç : Davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı H.U.M.K.nun 429.maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine, 23.12.2009 gününde, oyçokluğu ile karar verildi.