9. Hukuk Dairesi 2015/2887 E. , 2016/12612 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK (İŞ) MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile fazla mesai ücreti, yıllık izin ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalıya ait işyerinde işçi olarak çalışırken iş sözleşmesinin işverence haksız şekilde fesh edildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma, hafta tatili, yıllık izin, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının tahsilini, istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının verimli bir çalışan olmadığını ancak iyi niyetli olarak fesih sonrası kendisine bir miktar ödeme yaptıklarını, yıllık izin kullanmadığı gibi fazla çalışma da yapmadığını savunarak davanın reddini istemiştir
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, iş sözleşmesinin işverence haksız şekilde fesh edildiği davacının kıdem ve ihbar tazminatına hak kazandığı, işverence yapılan ödemenin mahsup edildiği, öte yandan fazla çalışma, hafta tatili, yıllık izin, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacakları da olduğu gerekçesi ile davanın kabulüne, karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı taraf temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı davalı işyerinde hafta tatilinde de çalışma yaptığını ancak ücretinin ödenmediğini ileri sürüp alacak talep etmiş, davalı ise davacı iddiasının doğru olmadığını savunmuştur.
Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda tanık beyanlarına göre davacının yılın yarısında hafta tatilinde de çalıştığı kabul edilip buna göre hesaplama yapılmıştır.
Söz konusu alacağın varlığını ispatlama yükü davacıda olup, davacı delil olarak tanık beyanlarına dayanmıştır.
Kural olarak tanıklar kendi çalışmadıkları işyerindeki çalışma düzenini bilemezler. Davacı tanıklarından biri davacının kardeşi olduğunu, son 2 yıl içinde 10 kez pazar günleri davalı işyerinde gündelikçi olarak çalıştığını söylemiştir. Bu tanık davacının kardeşi olup davalı işyerinde düzenli bir çalışması da olmadığından beyanlarına itibar edilmez. Diğer davacı tanıkları ise işyerinde çalışan tanıklar değildir. Davalı tanıklarına göre ise hafta tatilinde çalışma yoktur. Bu delil durumunda davacının hafta tatili çalışmalarını ispatladığı söylenemez. Mahkemece hafta tatili ücreti talebinin reddi yerine kabulü hatalıdır.
3- Davacının ıslah dilekçesinde faiz talebi olmamasına rağmen Mahkemece 6100 sayılı HMK"nın 26. maddesindeki taleple bağlılık kuralına aykırı olarak ıslah edilen miktarlara faiz yürütülmeside hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 30/05/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
