MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile fazla mesai ücreti, bakiye maaş alacağı, bayram tatil ücreti, yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalıya ait işyerinde temizlik işçisi olarak çalışırken iş sözleşmesinin işverence haksız şekilde fesh edildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma, bir kısım aylık ücret, yıllık izin, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının tahsilini, istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının verilen görevi yerine getirmeyip işi terk ettiğini bu nedenle iş sözleşmesinin haklı olarak fesh edildiğini, taleplerin haksız olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iddiası ve bunu destekleyen tanık beyanlarına göre davacıdan, yüksek bir binanın camlarının temizlenmesinin istenildiği, davacının yükseklik korkusu olduğu ve böyle bir eğitim almadığını belirterek işi kabul etmemesi üzerine iş akdinin feshedildiği, yapılan feshin haksız olduğu ve davacının kıdem ve ihbar tazminatına hak kazandığı ayrıca fazla çalışma, yıllık izin ve genel tatil ücreti alacakları da olduğu gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne, karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı taraf temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.

2- Davacı taraf dava dilekçesinde, davalı işyerinde haftada 6 gün boyunca 07.35-15.45 saatleri arasında çalıştığını ileri sürüp fazla çalışma ücreti istemiş, davalı ise davacının alacağı olmadığını savunmuştur
Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda tanık beyanlarına itibarla davacının haftada 6 gün günde 07.30-23.30 saatleri arasında çalıştığı kabul edilmiş ve buna göre haftada 18 saatlik fazla çalışma ücreti hesaplanmıştır.
6100 sayılı HMK"nın 25. maddesine göre hakim Kanunda öngörülen istisnalar dışında, iki taraftan birinin söylemediği şeyi veya vakıaları kendiliğinden dikkate alamaz. Bu hüküm karşısında Mahkemece davacının beyan etmediği çalışma saatlerinin kabul edilmesi hatalıdır. Dava dilekçesinde açıklanan çalışma saatleri dikkate alınmalıdır.
3- Davalı taraf davacıya ait son ay bordrosunda 14 gün için yıllık ücretli izin tahakkuku yaptıklarını ve banka kanalı ile davacı hesabına ödendiğini savunup buna ilişkin belgeleri de sunmuştur. Mahkemece bu ödeme def"i değelendirilmeden sonuca gidilmesi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 30/05/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.