Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/5431 Esas 2018/1546 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62, 50, 52/4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay tarihinde mahkemenin kabulüne göre plastik şirketinde çalışan mağdurun, aşağıya inmek isterken kabin kapısının kabin gelmeden açılması nedeniyle asansör boşluğuna düşerek öldüğü olayda; firmanın asansör bakım sözleşmesi ve periyodik bakım formlarında, mahkemece tanık olarak dinlenen ve şirkette personel genel müdürü olarak çalıştığını beyan eden ..."nın imzasının bulunduğu, kazanın meydana geldiği asansörün ... ... bakım personeli ... ... tarafından düzenlenen 14.01.2013- 14.02.2013- 14.03.2013- 15.04.2013- 16.05.13- 13.06.2013-15.07.2013 tarihli bakım ve arıza formlarından emniyet sistemi kontrolleri ile diğer çeşitli kontrollerinin eksik yapıldığının anlaşıldığı ve olay tarihinden 13 gün sonra yapılan asansör yıllık kontrol raporunda imzası bulunmayan ... ... bina sorumlusu olduğunun belirtilmesi karşısında, asansör bakımının asansör bakım firması tarafından Asansör Bakım ve İşletme Yönetmeliği"ne uygun olarak yapılıp yapılmadığının, yetkin ve uzman teknik yeterlilik belgesine sahip olup olmadıkları, asansörün bakımını yapan ... ... bakım yapma yetkisinin bulunup bulunmadığının araştırılması, suç tarihinde şirketin asansör bakım işlerinden sorumlu yetkilisinin kim olduğunun şirket kayıtlarından araştırılması, tespit edildiği taktirde dava açılması sağlanıp incelemeye konu dava dosyası ile birleştirildikten sonra olayda sorumluluğu bulunan kişiler ile kusur durumunun kesin olarak tespiti amacıyla dosyanın iş güvenliği uzmanlarından oluşturulacak yeni bir bilirkişi heyetine tevdii ile ayrıntılı ve gerekçeli rapor alındıktan sonra, sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri sureti ile hüküm kurulması gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
Sanık hakkında hükmolunan uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi ve adli para cezasının miktarının belirlenmesi sırasında uygulama maddelerinin gösterilmemesi suretiyle TCK"nın 50/4, 50/1-a, 52/2, 52/3 ve CMK"nın 232/6. maddelerine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 14.02.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.