Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü’nün 10.07.2017 tarih ve 2017/6137 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 18.08.2017 tarih ve KYB-2017/43540 sayılı ihbarname ile;
Mühür bozma suçundan sanık ...’ın 5237 sayılı Türk Ceza Kanun’un 203/1, 62 ve 52. maddeleri uyarınca 2.500,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına dair Gaziantep 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 11/01/2017 tarihli ve 2016/119 Esas, 2017/5 sayılı kararının, "Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 08/03/2016 tarihli ve 2015/21-1121 Esas, 2016/111 sayılı kararında “….sanığın katılan ... Elektrik Dağıtım A.Ş.’nin özelleştirilmesinden sonra evinde kullandığı elektrik bedelini ödememesi nedeniyle şirket görevlileri tarafından sayaca konulan mühre rağmen kaçak elektrik kullandığı olayda; mühür bozma suçunun oluşabilmesi için mühürleme yetkisinin kanunla verilmesi zorunlu olup mühürlemeyi yapan şirkete kanunla böyle bir yetki verilmediğinden mühür bozma suçunun unsurlarının oluşmadığı kabul edilmelidir….” şeklinde belirtildiği üzere, somut olayda sayacın 31/10/2014 tarihinde mühürlendiği, Toroslar Elektrik Dağıtım A.Ş."nin mühürleme tarihinden önce 29/05/2013 tarihinde özelleştirilmiş olması sebebiyle suçun yasal unsurlarının oluşmayacağı gözetilmeden, yazılı şekilde sanığın mahkumiyetine karar verilmesinde isabet görülmediğinden” bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca, bozulması istenilmiş olmakla,
Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
İncelenen dosyaya göre; 21.03.2015 tarihli mühür bozma tutanağına konu 31.10.2014 tarihli mühürleme işlemini gerçekleştiren, katılan Toroslar Elektrik Dağıtım Anonim Şirketi"nin mühürleme tarihinden önce 30.09.2013 tarihinde özelleştirilmesi nedeniyle, lisans sahibi özel şirket görevlileri tarafından yapılan bu mühürleme işlemine aykırı davranışta, 5237 sayılı TCK"nın 203. maddesinde düzenlenen "mühür bozma" suçunun unsurlarının oluşmayacağı anlaşılmakla; ihbarnamedeki kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden, Gaziantep 5. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 11.01.2017 tarih ve 2016/119 Esas-2017/5 Karar sayılı hükmünün, CMK"nın 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA; bozma nedenine göre aynı maddenin 4. fıkrasının (d) bendi uyarınca karar verilmesi mümkün görüldüğünden, yüklenen suç unsurları itibariyle oluşmadığından sanığın beraatine, cezanın çektirilmemesine, dosyanın mahalline gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 27.09.2017 gününde oybirliği ile karar verildi.