Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2017/3933 Esas 2017/8802 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı dava dilekçesinde özetle; ...apartmanındaki 3 numaralı, 16/136 arsa paylı bağımsız bölümün 1/2 hissesinin 1992 yılından beri maliki olduğunu, apartman yönetiminin 11.02.2010 tarihinde tebliğ edilen yazısı ile kendisinden 2.275.-TL talepte bulunduğunu belirterek apartman yöneticisinin gönderdiği yazı ile neden belirtmeksizin istediği 2.275.-TL"yi ödemesini gerektiren hukuken geçerli bir gerekçenin bulunup bulunmadığının, geçerli bir gerekçe varsa 2.275.-TL"nin ne kadarını ödemesi gerektiğinin belirlenmesini ve davalının yersiz ve haksız olarak talepte bulunduğu miktarın % 40"ı oranında kötü niyet tazminatı ödemeye mahkum edilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece, mahkemede görülüp kesinleşen 2010/1640 Esas sayılı dosyada 31.07.2009 tarihinde alınan karar doğrultusunda ortak giderlere davacının 8/136 pay üzerinden katılması gerekliliğine istinaden karar verildiği, işbu davanın konusunun da aynı giderlere ilişkin olduğu, davacının bu bedelleri ödemekle yükümlü bulunduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, davalı apartman yönetimince kendisine gönderilen yazı üzerine 2.275.-TL borcu olmadığına ilişkin, bu miktar üzerinden harç ödeyerek menfi tespit davası açmış, davalı da aşamalarındaki beyanlarında hesap hatası yapılarak davacıya 2.275.-TL ödemesine ilişkin tebligat çıkarıldığını, yanlışlık fark edilerek yeniden yapılan hesaplamada borcun 1.820.-TL olarak hesaplandığını, hesaplanan yeni tutarın takibe ve devamında itirazın iptaline davasına konu olduğunu belirtmiş, dosya kapsamından da ... 9. Sulh Hukuk Mahkemesinin 2010/1640 Esas sırasına kayıtlı yargılama sonucunda 1.820.-TL’ye ilişkin itirazın iptaline karar verildiği ve buna ilişkin mahkeme kararının kesinleştiği anlaşılmaktadır. Davacının davasını 2.275.-TL üzerinden açtığı, itirazın iptali davasına konu olan 1.820.-TL’ye ilişkin davacı borcunun kesinleştiği dikkate alındığında davacının 455,00.-TL için borçlu olmadığı anlaşılmaktadır. Davacının davasının bu miktar için kabulüne karar vermek gerekirken, davanın tamamen reddine karar verilmiş olması doğru görülmemiş, hükmün bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacının temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 02/11/2017 günü oy birliği ile karar verildi.