MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... Asliye Ticaret Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 03/11/2015 tarih ve 2014/79-2015/849 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirket nezdinde nakliye poliçesi ile sigortalı bulunan dava dışı ... Taah. İnş. Tic. A.Ş."ye ait ... gönderilen klima ve aksamlarının ... nakliyesi sırasında hasar gördüğünü, davalı taşıyıcının hasardan sorumlu olduğunu, hasar tutarı 12.265,00 TL"nin sigortalıya 10/07/2009 tarihinde ödendiğini ileri sürerek, 12.265,00 TL hasar tazminatının 10/07/2009 tarihinden itibaren avans faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, yapılan taşımada yükün ... itibaren geçişinin ... ... CO./ ..."nın, ... ise ... ... LTD. ... şirketinin üstlendiğini, davanın taşımayı yapan bu şirketlere ihbar edilmesini, taşınan malzemelerin müvekkilinin kusuru ile hasara uğradığının tespit edilemediğini, emtianın ambalajlı bir şekilde getirildiğini ve taşıyıcıya teslim edildiğini, müvekkilinin gerekli özeni gösterdiğini, davacının ödediği miktarı rücu etmesinin mümkün olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece uyulan Dairemiz bozma ilamı, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davalı taşıyıcının kast ve kasta yakın ağır kusuru ve tam tazminat ödemesini gerektirir başka bir halin varlığı iddia ve ispat edilmediği, bu nedenle CMR Konvansiyonun 23/1. maddesi uyarınca yükün taşınmaz üzere kabul edildiği yer ve zamandaki kıymetine göre zararın hesaplanması ve yine CMR Konvansiyonun 23/7. maddesine öngörülen limitlerle sınırlı olmak üzere sorumluluğa hükmedilmesi bakımından alınan 12.06.2015 tarihli bilirkişi heyeti raporunun hükme elverişli olduğu, bu rapora göre davacının davalı nakliyeciden talep edebileceği 7.394,69 TL"nin davalı nakliyecinin sorumlu olabileceği üst sınırın altında olduğu, bu nedenle 7.394,69 TL rücuen tazminatın temerrüt tarihi olan 06.09.2009 tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte tahsili ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,20 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 12/12/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.