Davacı ... vek.Av.... ile davalılar 1-... 2-... vek.Av.... aralarındaki menfi tespit davası hakkında ... Sulh Hukuk Mahkemesinden verilen 09.01.2013 gün ve 2009/313-2013/31 E-K. sayılı hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşuldu.

- K A R A R -

5219 Sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu Hukuk Muhakemeleri Usulü Kanunun (HUMK) 427.maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 5236 sayılı Kanunun 19 uncu maddesiyle HUMK’a eklenen Ek-Madde 4’te öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2013 yılı için 1.822,00 TL’dir.
Temyize konu edilen asıl ve birleşen davalar yönünden asıl davaya konu tutarın 1.170,78 TL birleşen davaya konu tutarın ise 1.271,31 TL olması ve mahkemece birleştirme kararı verilse de her iki davanın bağımsızlıklarını koruması nedeniyle 09.01.2013 tarihli mahkeme kararları kesin niteliktedir.
Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün ¾ sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin asıl ve birleşen davaya yönelik temyiz isteminin mahkeme kararlarının kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin harcın istek halinde iadesine, 01.04.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.