Esas No: 2021/5189
Karar No: 2022/1437
Karar Tarihi: 08.02.2022
Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/5189 Esas 2022/1437 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi'nde yapılan bir duruşmada, sanıkların kasten yaralama suçundan mahkum edildiği ve müşteki sanığın mala zarar verme suçundan suçlu bulunduğu ancak uzlaşma işlemlerinin eksik yapıldığı için yeniden değerlendirmenin gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, müşteki sanık için tahrik indirimi yapılmamasının hatalı olduğu ve bu nedenle kararın bozulması gerektiği ifade edilmiştir. Kanun maddeleri olarak, basit yargılama usulünün uygulanamayacağı, etkin pişmanlığın sonradan yürürlüğe giren kanunlar için geçerli olmadığı ve suçun uzlaşma kapsamına alındığı durumlarda uzlaştırma işlemlerinin yapılması gerektiği maddeleri belirtilmiştir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Mala zarar verme, kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, müsadere
TEMYİZ EDENLER : Sanıklar, müşteki sanık
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
14/07/2021 tarih 31541 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7331 sayılı Kanun'un 23. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 251. maddesine eklenen “175'inci maddenin ikinci fıkrası uyarınca duruşma günü belirlendikten sonra basit yargılama usulü uygulanmaz.” şeklindeki düzenleme de gözetilerek, basit yargılama usulünün uygulanamayacağı belirlenerek yapılan incelemede;
I-Sanıklar ... ve ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; sanıkların temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye aykırı olarak ONANMASINA,
II-Müşteki sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun müşteki sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak,
1-Hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesinin 3. fıkrasında yer alan "etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar ile" ibaresinin madde metninden çıkarıldığı, 5237 sayılı TCK’nın 7/2. maddesi uyarınca; "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur." hükmü de gözetilerek müşteki sanık ...’ın eylemine uyan 5237 sayılı TCK’nın 151/1 maddesinde tanımı yapılan mala zarar verme suçunun uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK’nın 254. maddesi uyarınca aynı kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre müşteki sanık ...’ın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Kabule göre de;
2-Sanıklar ..., ... ve temyiz dışı ...’ın müşteki sanık ...'ı yaraladıkları, tanıkların araya girmesi sonrasında sanıkların araca binip kaçmaya çalıştıkları, bu sırada müşteki sanık ...'ın sopayla bu araca vurmak suretiyle zarar verdiğinin anlaşılması karşısında; müşteki sanık ... hakkında tahrik indiriminin azami oranda yapılması gerektiğinin düşünülmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, müşteki sanık ...’ın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün açıklanan nedenle 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca, tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 08.02.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.
