MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 17/02/2016 tarih ve 2014/535-2016/46 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilin ‘‘...” esas unsurlu “... ...” ”... ...” “... ... ...+şekil” “... ... ...” “... ...” “... ...+şekil” markalarının bulunduğunu, “...” markasının tanımış marka olduğunu, davalı ..."nun müvekkili şirketin “...” esas unsurlu markaları ile iltibas yaratacak şekilde 31 ve 35. sınıfları kapsayan “...” unsurlu ibarenin tescili için diğer davalı nezdinde başvurduğunu, marka tescil başvurusunun müvekkili şirketin markaları ile 556 sayılı KHK"nın 8/1-b maddesi uyarınca benzer olduğunu, iltibas yaratacağını, davalı başvurusunun müvekkili markasının serisi niteliğinde algılanmasına yol açmasının muhtemel olduğunu, müvekkili şirketin “...” markalarının yurt içi ve yurt dışındaki satışları ile dünya markası halini aldığını, 556 sayılı KHK"nın 7/1-i maddesi tanınmış marka konumunda olduğunu, davalının markasının müvekkilleri şirketin ticaret unvanı ile de iltibas yarattığını, bu durumun 556 sayılı KHK"nın 8/5 maddesi uyarınca da başvurunun reddi gerektiğini, ileri sürerek YİDK kararının iptali ile marka başvurusu tescil edilmiş ise hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı TPE vekili, alınan kararlar ve yapılan işlemlerin usule ve yasaya uygun olduğunu belirterek davanın reddini talep etmiştir.
Davalı ... vekili, müvekkiline ait marka başvurusu ile davacı markalarının benzer olmadığını, tüketiciler nezdinde karışıklığa yol açmayacağını, 2001 yılından beri “...” ibaresini ticaret hayatında kullandığını, belirterek davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, davalının "..." marka başvurusu ile davacının "...+şekil", "... ..." ve “...” esas unsurlu diğer markaları arasında biçim, düzenleme ve tertip tarzı itibariyle görsel, sescil ve anlamsal olarak ortalama tüketicileri iltibasa düşürecek derecede bir benzerlik bulunmadığı, iltibasın da oluşmayacağı, başvuru konusu işaret ile davacı markaları arasında işletmesel bağlantılandırmayı tesis eden herhangi bir unsurun bulunmadığı, bu nedenle 556 sayılı KHK"nin 8-1b maddesindeki koşulun oluşmadığı, davalı başvurusunun davacının tanınmış olduğu iddia edilen markasından haksız yarar sağlayacağı, onun itibarına zarar vereceği kanıtlanamadığından 556 sayılı KHK"nın 8/4 maddesindeki koşulun oluşmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,20 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 12/12/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.