Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2015/5565 Esas 2017/5991 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

1-İş takipçiliği yapan sanık hakkında, Mürsel Akcan adına düzenlenen ve eksik prim ödemelerini tamamlamak için Sosyal Güvenlik Kurumuna ibraz edilen ""Cidde Başkonsolosluğu Çalışma ve Sosyal Güvenlik Ateşeliğine ait 22/10/2009 tarih ve 441 sayılı hizmet belgesinin"" sahte olduğu iddiası ile resmi belgede sahtecilik suçundan açılan davada; suça konu belgenin, gerçek ve içeriğinin doğru olup olmadığının menşei olan kurumdan sorulmasının mutad bir uygulama olup olmadığının mahkemece araştırılmaması, aslı dosya içerisinde bulunmayan belgenin mahkemece aldatıcılık niteliği hususunda bir değerlendirmede bulunulmamış olması karşısında; belge içeriğinin doğruluğunun menşei kurumdan sorulmasının mutad olması halinde yapılan araştırma sonunda belgenin sahteliğinin ortaya çıkacak olması sebebiyle hukuki sonuç doğurmayacağından atılı suçun unsurları itibariyle oluşmayacağı ve belgelerde sahtecilik suçlarında aldatıcılık niteliğinin bulunup bulunmadığının takdirinin hakime ait olduğu cihetle; suça konu belge aslının celp edilerek incelenmek suretiyle, özelliklerinin duruşma tutanağına yazılması ve denetime olanak verecek şekilde belge aslının dosya içine konulması, aldatıcılık niteliğinin ne şekilde gerçekleştiğinin karar yerinde tartışılması ve suça konu belgenin gerçekliği ve doğruluğunun mutaden araştırılıp araştırılmadığının sorulup sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerektiği gözetilmeden eksik araştırma ve inceleme sonucu yazılı şekilde karar verilmesi,
2-Kabule göre de;
a) Sanık hakkında, UYAP ortamında yapılan araştırmada, benzer nitelikteki fiilleri nedeniyle mahkûmiyetine karar verilmiş ve derdest olan kamu davaları bulunduğu anlaşıldığından; ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 22.04.2014 gün ve 2013/11-397-2014/202 sayılı kararında açıklandığı üzere, "resmi belgede sahtecilik" suçlarının hukuki konusunun kamu güveni olduğu gözetilerek, sanığın fiillerinin her biri yenilenen kararla işlenmiş ayrı suçları mı, yoksa bir suç işleme kararının yerine getirilmesi amacıyla kanunun aynı hükmünü, kısa zaman aralıkları içerisinde, birkaç kez ihlal etmek suretiyle zincirleme tek suçu mu oluşturduğunun değerlendirilmesi ve Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 15.03.2016 gün ve 2014/847 E. 2016/128 K. sayılı ilamında belirlediği ilkeler uyarınca işlem yapılması açısından, benzer nitelikteki dava dosyaları getirtilip incelenerek mümkünse birleştirilmeleri, aksi halde bu davayı ilgilendiren kısımlarının onaylı örnekleri dosya içerisine konulup, sonucuna göre karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
b)5237 sayılı TCK’nın 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 27.09.2017 gününde oybirliği ile karar verildi.