MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi usul kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

5271 sayılı CMK"nın 225. maddesi uyarınca hükmün konusu, duruşmanın neticesine göre iddianamede gösterilen fiilden ibaret olup, sahte fatura kullanmak ve muhteviyatı itibariyle yanıltıcı belge kullanmak eylemlerinin birbirinden bağımsız ayrı suçları oluşturduğu, kabule göre, Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 11.03.2014 tarih, 2012/11-1382 esas, 2014/124, 11.07.2014 tarih, 2012/11-1512 esas, 2014/366 sayılı kararlarında da belirtildiği üzere, CMK 225/2 maddesi gereğince, mahkeme fiilin nitelendirmesinde iddia ile bağlı olmadığından, fiilin nitelendirmesini serbestçe yapabilecek olup, nitelendirmede mütalaa ve iddianame ile bağlı olmadığı, "sahte fatura kullanmak" ve "muhteviyatı itibariyle sahte fatura kullanmak" suçlarının vasıflarının farklı olduğu, ancak bu suçlar yönünden vasıf değişikliğinde yeniden mütalaa alınması gerekmediği ve söz konusu suçun 2005 takvim yılında sahte fatura kullanmak suçunu oluşturduğu anlaşılmakla tebliğnamedeki bu hususa ilişen bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre katılan vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-)Suça konu faturaların gelir vergisinde de kullanılması nedeniyle, 2005 takvim yılı için 16.03.2006 olan suç tarihinin, gerekçeli karar başlığında “28.07.2006” şeklinde yanlış yazılması,
2-)5237 sayılı TCK"nın 43. maddesine göre "bir suç işleme kararının icrası kapsamında, değişik zamanlarda bir kişiye karşı aynı suçun birden fazla işlenmesi" halinde zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiği; somut olayda sanığın aynı takvim yılı içinde farklı tarihlerde birden fazla sahte fatura kullandığının kabul edilmesi karşısında hakkında zincirleme suç hükümlerinin uygulanmaması,
3-)Uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında TCK"nın 53. maddesinin 3. fıkrası gereğince aynı maddenin 1. fıkrasının a, b, c ve d bendlerinde yazılı hak yoksunluklarına aynı Yasanın 53/3. maddesi de nazara alınarak hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 27.09.2017 gününde oybirliği ile karar verildi.