Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2017/1023 Esas 2017/7158 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ (TÜKETİCİ MAHKEMESİ SIFATIYLA)

Taraflar arasında görülen davada ... Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 02/06/2015 tarih ve 2013/102-2015/404 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkilinin İskenderun ... ve ... A.Ş. Çalışanları Vakfı üyesi olduğunu, vakıf ile davalı sigorta şirketi arasında yapılan sözleşme ile vakıf üyesi olan tüm çalışanların bireysel emeklilik ile ilgili haklarının ... Sigorta Şirketine devredildiğini, müvekkilinin bireysel emeklilik sisteminden ayrılarak biriken nemasını aldığını, nemasından fazla gelir vergisi stopajı kesildiğini, müvekkiline eksik ödeme yapıldığını ileri sürerek 3.637,88 TL kesintinin faiziyle birlikte iadesine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili; müvekkili sigorta şirketinin vergi sorumlusu sıfatıyla davacının mükellefi olduğu vergi borcunu ilgili vergi dairesine ödediklerini, %15 stopaj oranının yasal olduğunu, davanın vergi dairesine açılması gerektiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece tüm dosya kapsamına göre; davalı şirket tarafından yapılan stopaj kesintisinin Büyük Mükellefler Vergi Dairesine yatırıldığı, fazla yapıldığı iddia edilen kesintinin iadesi için öncelikle ilgili idareye başvurulması, olumsuz cevap alınması halinde İdari Yargıda Vergi Mahkemelerinde davanın açılması gerektiği, davalıya yöneltilecek husumetin bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
1. Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Dava bireysel emeklilik sisteminden ayrılırken fazla yapılan kesintinin iadesi istemine ilişkin olup, mahkemece, Tüketici Mahkemesi sıfatıyla görülerek davanın husumetten reddine karar verilmiştir. Bu durumda vekalet ücretinin, AAÜT 13/1 ve 7/2 maddeleri gereğince tarifenin 3. kısmına göre belirlenmesi gerekirken, tarifeden ayrılmayı gerektiren bir gerekçe dahi gösterilmeksizin yazılı şekilde vekalet ücretine hükmedilmesi doğru görülmemiş ise de bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün anılan yönden davacı yararına düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddi ile (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle hükün 4. fıkrasında geçen “1.500 TL” ibaresinin çıkarılarak yerine “436,55 TL” ibaresinin yazılması suretiyle hükmün bu şekilde temyiz eden davacı yararına DÜZELTİLEREK ONANMASINA, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 12/12/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.