Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2015/533 Esas 2017/6779 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-) Hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanığın, 29/10/2012 tarihinde katılanın kilitli vaziyette park halindeki aracını çaldıktan sonra terk ettiği, olaydan yaklaşık bir hafta sonra 05/11/2012 tarihinde terkedilmiş bir aracın ihbarı üzerine kolluk tarafından aracın bulunarak katılana teslim edildiğinin anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK"nın 146/1. maddesinin uygulanma koşullarının gerçekleşmediği gözetilmeden, suçun kullanma hırsızlığı olduğu kabul edilerek cezadan indirim yapılması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA,
2-) Mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik yapılan temyiz itirazlarına gelince;
Katılana ait aracın çalınması sırasında ve sonrasında ayrıca bu araca zarar verilmesi eyleminde, hırsızlık suçunun konusu ile mala zarar verme suçunun konusunun aynı olduğu, başka bir ifadeyle korunan hukuki yararın tek olduğu bu nedenle, suçun unsurları itibariyle oluşmadığı gözetilerek sanığın beraatine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA. 12.06.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.