Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2016/233 Esas 2017/9348 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı tarafından, davalı aleyhine 25.01.2013 gününde verilen dilekçe ile tapu iptali ve tescil talebi üzerine yapılan duruşma sonunda; tapu iptali ve tescil davasının reddine, geçit hakkı kurulmasına dair verilen 05.06.2014 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı ve davalı tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı, dava konusu 106 ada 21 ve 25 parsel sayılı taşınmazların aynı ata mülkü olduğunu, amcası ..."ın taşınmazını davalının murisine satarken içerisinde yol bırakılmış olduğunu, satın alan ..."un bu yola elatarak kendi bahçesine dahil etmesi üzerine amcasının ... Asliye Hukuk Mahkemesi"nin 1979/103 Esas sayılı dosyası ile açtığı dava sonucunda yol hakkını kazandığını, babası ...ın bu taşınmazı tüm hakları ile amcasından takas yolu ile devraldığını, 2006 yılında yapılan kadastro tespiti sırasında var olan yolun davalının bahçesine dahil edilerek tescil edildiğini belirterek, dava konusu yolu kapsayan yerin davalıya ait tapusunun iptali ile eskiden var olan bu özel mülk yolunun uygun genişlikte yol olarak adına tesciline karar verilmesini istemiştir.
Davalı, yola elattığı iddiasının doğru olmadığını, tapusunun geçerli olduğunu beyanla davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davacının tapu iptali ve tescil talebinin reddine, 20.05.2014 tarihli fen bilirkişi raporu eki krokide A harfi ile gösterilen 1,5 m gelişliğinde 41 m2 yüzölçümlü yerde davacı lehine geçit hakkı tesisine, tapuya şerh verilmesine karar verilmiştir.
Hükmü davacı ve davalı temyiz etmiştir.
1-Yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve dosya içeriğine göre, davacının tüm temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.
2- Davalının temyiz itirazlarına gelince;
Dava, tapu iptali ve yol olarak terkin istemi ile açılmış, mahkemece geçit hakkı talepli dava olarak nitelendirilmek suretiyle davacı lehine, davalıya ait 25 parsel sayılı taşınmazdan geçit hakkı kurulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece, öncelikle yapılması gereken iş, davacıya davasını açıklatmak, bundan sonra talebe göre inceleme yapmak suretiyle sonuca giderek bir karar vermek olmalıdır. Dava, geçit hakkı olarak nitelendirilmiş ve davalıya ait 106 ada 25 parsel sayılı taşınmazdan geçit hakkı kurulmasına karar verilmiş ise de, davacının maliki bulunduğu 106 ada 21 parsel sayılı taşınmaz yola cepheli olduğundan geçit ihtiyacı bulunmamaktadır. Geçit hakkı kurulmasına ilişkin koşullar oluşmamıştır. Ayrıca kabule göre de, geçit hakkı taşınmazlar yararına kurulacağından hükümde davacı lehine geçit hakkı tesisine şeklinde karar verilmesi de doğru görülmemiş, hükmün açıklanan bu nedenlerle ve eksik araştırma ve inceleme sonucu verilmiş bulunması sebebiyle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle davacının yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, 2. bent gereğince davalının temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin yatırılan harcın istek halinde davalı tarafa iadesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 13.12.2017 tarihinde oybirliği ile karar verildi.